2023 çok iyi bir yıl değildi, oldukça zorladı bizi. Bundan bir ders çıkartmaya çalışıyorum. Halbuki hayat derslerden ibaret değil; biraz neşeye, hafifliğe, boşvermeye ihtiyacım var. Bunu uzun zamandır yapamıyorum.. Hem benim başıma gelenler, çeşitli sağlık sorunları, hem memleketin ve dünyanın başına gelenler, doğal ve insan eliyle olan felaketler öyle çok ki; ufacık bir nefes arası bulunca, insanlar ağlarken mutlu olmaya bile utanıyorum bazen... Kendimde hak görmüyorum..
Senenin bitişine sayılı gün kalmışken, şunu fark ettim; çok uzun zamandır hayat bir şeyler "geçsin" diye bekleyerek geçiyor. Geçsin, bitsin, geride kalsın.. Sabret, şükret, idare et.. Ve geçsin diye beklerken, hayat da geçiyor! Dünya berbat ve adaletsiz bir yer olabilir ama elde olan bu. Şu an sahip olduğumuz bu. Bunu değiştiremiyorsak, bakış açımızı değiştirmek zorundayız..
Mine Söğüt (Şahbaz'ın harikulâde yılı: 1979 isimli, gerçekten de harikulâde kitabında) senenin bitmesine saatler kala kulağıma şuna benzer bir şeyler fısıldıyor:
"İyi ya da kötü. Olaylar olur. Önemli olan ne olduğu değildir. Senin başına ne geldiği de değildir. Önemli olan senin nasıl davrandığındır. Düşman askerinin yarasını dikenle, kundaktaki bebekleri süngü ile öldüren bir mi? Her ikisinin geldiği ve gideceği yer bir mi? Hayata bakışı, hayattan aldığı ders bir mi?"
Değil. Ve ben onaranım, sorun çözenim, eksikleri yamayan ve düşman askerini tedavi edenlerdenim bu hayatta... Çünkü benim yolum bu; geldiğim yer, mayam, gideceğim yer, hamurum bu..... Benden beklenen bu. Sorumluluklarım, görevlerim bu..İyi de.. Peki ya neşe? Eğlence? Hayatı geçirmek değil de, hayatı yaşamak? O hayat enerjisi? O beni ben yapan pırıltı? Mojom? :))
Anladım ki; saplandığım kısırdöngüyü yaratan yine benim algım.. Hayatı algılama şeklim. 2023 gerçekten kötü bir yıl mıydı? Yani memleketimiz ya da dünya için, 1979'dan mesela, ne kadar farklıydı (Bakınız. Söğüt'ün 1979 Almanac'ı..) Ya da benim için, hakikaten hastalıklar, kazalar, ameliyatlarla geçti evet ama; eğri oturalım doğru konuşalım, tüm bu zor zamanlar olmasa "gelişme" nasıl olabilirdi?
Şunları göz ardı etmemem lazım: 2023'te evim güvenli ve sıcaktı, yiyecek bir kap yemeğim hep vardı, kapım ve kalbim açıktı, yeni bir şeyler öğrendim, yeni ve çok güzel insanlar girdi hayatıma ve ben yolumdan sapmadan yürümeyi, üstelik o yolda bir arpa boyu olsun ilerlemeyi başardım; daha ne olsun ki?
Ama gel gör ki Mojo yok :))) Şöyle pırıl pırıl parlayamıyor, neşemi, mutluluğumu tam yaşayamıyor, çünkü hâlâ kendimde buna hak göremiyorum... 2024'te bence benim tam olarak bunları yeniden öğrenmem, Mojo'mu yeniden bulmam lazım... Hayatıma hiçbir amacı ya da getirisi olmayan, sırf neşe için yaptığım bir şeyler eklemeliyim. Sorumluluk yanına biraz da yaramazlık, iş yanına biraz oyun, plan yerine biraz hayâl, yapılmaması gereken ama inadına yapılan çılgınlıklar, biraz "ergen gibi" sorumsuzca davranmak, kendimi (de) düşünmek, vermek kadar talep de etmek, hattâ ara sıra bencil olmak, "ayyy Ceren mi, vallahi bilir o yaşamayı!" dedirtmek.
Becerebilir miyim bilmiyorum, yaşlı bir köpeğe yeni numaralar öğretebilir miyim? Ama denemezsem, hayatım yavaş yavaş elimden kayıp gidiyor, bunu görüyorum.. Geçenlerde Ekmekçi Kız "sen Almanya'ya asimile olmak istemiyorsun" dediğinde fark ettim; evet istemiyorum ama deli gibi bir süratle de oluyorum; onlar gibi sıkıcı, neşesiz, görev ve ahlak timsali, mükemmelliyetçi, dakik, kuralcı, eğlenceye bile "zaman" belirleyen!
Hayır hayır, ben bu değilim...! Ben Akdenizliyim yahu; ben hayatın keyfini çıkartan bir kültürden geliyorum, benim mayamda neşe var!
Hasılı. Peki o zaman 2024! Gel bak seninle anlaşalım.. 2023 zaten baştan belliydi (rakamlarının toplamı 7 olan seneden ne hayır gelebilirdi ki?) ama sen başkasın (anlıyor musun, başlasın!) Bak, çok şey istemiyorum; sen sadece iyi sağlık ve olumlu enerji getireceksin. Ben bunları alıp neşeye, iç huzura, tat almaya, oyuna, eğlenceye, keyfe ve iyi şansa çevireceğim. İkimizin de görevi belli; haydi o zaman, fazla oyalanmayalım artık....
Hayatla oyalanmayalım, yaşamaya bakalım....!
Vallahi buram buram "orta yaş krizi" koktu bu yazı ama hiiiiiç de umurumda değil. Varsın bu sene de benim ortayaş krizim olsun :)) Kime ne.... Kimeee ne!
Musmutlu, çok sağlıklı, hem huzurlu hem neşeli, yepyeni tatlar ve güzel sürprizlerle, seyahat ve keşiflerle, yeni arkadaşlarla, yeni bilgi ve yeteneklerle, aktif ve sağlıklı bir beden ve zihinle, iyi şans ve keyiflerle dopdolu, dolu dolu bir 2024 diliyorum; hem kendime, hem de sizlere <3 Hoş gel, ayıpsız ve kayıpsız, pek hoş geç 2024!
Mojomu da yanında getir ;)
Ekleme: Yazı silinmişti, sonra yeniden bulundu :) Eşeğimi kaybedip bulduğum için pek sevinçliyim!