Temmuz: Sınanma ayı

Sağı solu belli olmadığı ve geçmişte beni ciddi sınadığı için, temkinli yaklaştığım ve bitene dek korkuyla geçirdiğim bir aydır Temmuz; o nedenle, oğlumun hastalığı (yine streptokok yaz ortasında) ve kızımın yürek hoplatan bir macerası (olayı unutmak ama aldığım dersi asla unutmamak istediğim) dışında, sağ salim, ayıpsız ve kayıpsız, geçip bitmiş olmasına seviniyorum ve şükrediyorum.

Temmuzla bitenler: tarla çilekleri 🍓

Eşim ayın 10 günü yoktu. Gürcistan dağlarında trekking ve kamp yapıyordu tek başına. Onun bu “kafa tatili ihtiyacı” ve benim “izin verişim” bazı insanları şaşırtıyor, halbuki benim ondan bile daha fazla iple çektiğim bir dönem bu :))) 

Çadırcı beĞ :)

Evde tek başıma olmak yorucu değil, aksine çok daha az yorucu! Kendi düzenimi kuruyorum, kendi hızımda uyguluyorum, karışanım görüşenim yok. Tuhaf ama çocuklar da daha sakinler, ev daha sessiz, daha az kaotik, daha uyumlu.. Neden böyle bilmiyorum; belki “kontrol tamamen elimde” diye? Belki de; dört ayaklıları da sayarsak, 5 çocuktan 4 çocuğa düşüyor ev nüfusu diye :)) Neyse ne, bu uzaklaşmalar bize iyi geliyor. Geldiğinde: “biraz yavaşlamam, kendime ve çocuklara zaman ayırmam gerektiğini fark ettim” demesi beni çok sevindirdi, umarım uygular da.. Şimdilik uyguluyor bakalım:

İş / okul çıkışı “plastik” keyifler :))

Bu ay kızıma “efsane” bir 11. Yaş günü partisi yaptık. Efsane ne dersen: Cumartesi sabahtan Pazar akşamına kadar yaklaşık 30 saat yatılı, 12 adet kız çocuğu diyeyim… Efsane olan bence bendenizim :)))) 

Nehir kenarına gittik önce, piknik yaptık ve yüzdük (kimse boğulmadı yarabbim şükür), sonra gelip bahçede oyunlar oynadık, kocaman bir ateş yakıp çubukta marshmellow yedik (kimse yanmadı yarabbim şükür), sonra pizza ve Harry Potter 3 keyfi yaptık, gece de salonu boşaltıp yere matları ve uyku tulumlarını serdik, uyku öncesi yastık savaşı yaptılar (kimse yaralanmadı yarabbim şükür) :))) 

Harry Potter zamanıııı

Sabah uyanınca upuzuuun bir masa kurup, açık büfe kahvaltı hazırladım ki, sonradan kaç anne arayıp “kızım yediğim en güzel kahvaltıydı dedi, Allahaşkına söyle, ne yaptınız” diye sordu! Açıkcası özel hiçbir şey hazırlamadım ama işte birlikte olunca hoşlarına gitti demek ki.. :) Çok eğlendiler, biraz yorulduk ama değdi! Her sene olduğu gibi bu sene de “bir daha asla” diyorum :))

Uzuuun kahvaltı :)

12 çiçek içinde 1 böcek olduğundan, oğlum pek mutluydu ama bir ara “ne zaman gidecek bu arı kovanı, kafam şişti yahu” dedi :))))

Ayın en güzel günleri ise, son günleriydi. Eşim, kuzenlerinden birinin 40. Yaşgünü kutlaması için, çocuklarla haftasonu Çek Cumhuriyeti’ne kamp yapmaya gitti. Eşimin baba tarafından kuzenleri aşırı aktif insanlar; anlatılanlara bakılırsa, benim çocuklar için tam bir Indiana Jones tatili olmuş :)) Mutlu ve amele yanıklarıyla döndüler..

Ben de felekten “kendimle başbaşa” bir haftasonu çalmış oldum. Toplam 2 güncük ama ennnnnfesti..! 

İlk gün sabahtan akşama dek açık havadaydım.

Şansıma hava çok güzel gidiyor bu sıralar, dereler buz hâlâ ama göller sıcacık oldu. Çocuksuz olunca, doya doya sabahın köründen akşam geç saatlere dek keyfini çıkarttım, kene de yoktu. Fakat bu sefer de kunduzlar başa bela olmuş. Onlar yuva yapıp yavrularını büyütmek istiyor, biz göllerde ve derelerde yüzmek istiyoruz. Kunduzlar insanlara saldırmaya başlayınca, belediye “totonuzdan bir parça heba etmek istemiyorsanız” diyerek, özellikle derelerde yüzmeyi yasakladı. Fakat uyan yok çünkü ortam bu:

İkinci gün de iple çektiğim “sessizlik yogası”nı yaptım. Yani tüm elektronik aletleri kapattım. Okuma, dinleme ve yazma da yapmadan, tamamen kendi sessizliğimle sakince meditasyona oturdum, ev ve bahçe işleri yaptım, bol bol düşündüm ve %100 anda, kendi içimde ve sakin kaldım. 24 saat planlamıştım ama bizimkiler öğlen dönünce olmadı tabii. Ama o kadarcık bile nasıl iyi geldi anlatamam.. Temmuz boyunca yaptığım “Minimalist Zen Arınma Projem”in son ve “altın vuruş”u oldu resmen bu! :)) Keşke daha sık yapabilsem bu arınmaları..

Doğa nasıl duru ve zen.. 

Açmaya niyet ettikten sonra, 

suyun içinden bile fışkırıyor işte.. 

Sanki bir gelin 👰‍♀️ 

Bahçeye gelen misafiri sessizce izlemek..

Parmakların güzelliği….

Veeee sonunda 28 Temmuz’da Münih’te de okullar kapandı, karneler alındı, siz tatili neredeyse bitirirken, bizim de yaz tatilimiz sonunda başladıııı! Bir 10 gün buradayız, sonra kısmetse inşallah Türkiye..

Haydi gelin ağız tadıyla bitirelim Temmuz’u ve başlayalım tatile ve yepyeni bir aya:

Kızım okulundaki yemek kursunun “bitirme projesi” olarak yaptı bunu! Görüntü şahane ama şekerden hiç kaçınmamış yavrum sağolsun :)) Yine de güzeldi, ucundan azıcık ve bol su eşliğinde :)) Şşşt 🤭🤫

Muhteşem güzel, keyfine vara vara, içimize sindire sindire geçireceğimiz bir Ağustos diliyorum hepimize! 

🍀🧿👋🤣 (Ergenler misali)

Hamiş. Bu vesileyle 11 Ağustos İzmir Blogger Buluşması’nı da hatırlatayım. Kırmızı Ruh ve Momentos’a organizasyon için çok teşekkürler!