Ocak: Deli Ocak

Bu ay çenem çok düşüktü, bloğa bir sürü yazı yazdım (sonra nasılsa silerim diye içimi döküm durdum), şimdi de ayın son günü gelmiş, rapor vermeye kalkıyorum :) Bu ay böyle oluversin artık, umarım benden ve saçma sapan maceralarımdan bıkmamışsınızdır.. Bu ay biraz zorlandım, çeneme (klavyeme) vurdu diyelim...

Aslında hepsi 1'er hafta süren 3 farklı hastalığı ve sonuncuda eve gelen tam teşekküllü iki ambulans ve 6 doktoru saymazsak; yılın ilk ayı oldukça olaysız, sakin ve huzurlu geçti :)) Hattâ almaya başladığım demir takviyesi ve Mojo Listem’in verdiği aktif yaşam motivasyonu sayesinde "bir ben var bende, benden içeri" diyecek kadar kendime zıt, yani rahat, çal oynasın vur patlasın, sal gitsin'ciydim, ki beni tanıyanlar bilir, gayet kurallı, rijit ve obsesif bir rutinim vardır.. :)) Eh biraz da olmak zorunda, tek başıma her işin altından başka nasıl kalkayım, değil mi?

Ama 2024'te sorumluluk ve görevler kadar keyif ve neşe de olacak hayatımda dedim, çünkü son yıllarda eskisi gibi neşeli ve hafif biri olmayı adım adım unutuyorum sanki.. Yaşlanıyorum blog, huysuz ve katı bir yaşlı olmak istemiyorsam, bu gidişata keskin ve net bir son vermem lazım!

Bu gidişatı kırmak için, bunca hastalık ve Frankenştayn sendromuna rağmen yine de Mojo Listem'i unutmadım ve baya bir çabaladım: 

- Çok aktiftim. İki defa kayağa, bir defa donan göl üzerinde buz patenine, iki defa "salı yürüyüşleri" dediğim uzuuuun yürüyüşlerime çıktım, 4 defa yoga yaptım ve bir defa da spa ve saunaya gittim. Ama bazı bedensel sorunlar yaşadığım bir dönemdeyim, fazla da zorlamadım açıkcası; şu kuralı uyguladım: sadece içinden yapmak geliyorsa, yap! 

 - Çok okudum. 12 kitap okudum (bakınız sağ menüdeki okuma listem ve goodreads yorumlarım) ve 3 kitabı da dinledim (Osman Balcıgil - İstanbullu Hikâyeler, Mahir Ünsal Eriş - Gaip ve Acaip). Philosophy in an Hour (Paul Strathern) serisinden de Schopenhauer ve Sokrates'i dinledim. Aşırı derecede öneriyorum, belki felsefe anlamında çok yeni bir şeyler öğretmiyor ama özellikle "hayatı" bölümünü öyle keyifli anlatıyor ki, kahkaha attırıyor insana, muhteşem bir seri! Alchibiates'in her tür numarayı deneyip, bir türlü "hain emellerine" ulaşamaması ve halkın "bu adam bu kadar yakışıklı ve genç birine bile gönlünü kaptırmadıysa, üstün bir insan olmalı" fikrine nail oldukları bölümde "koptuğum", ölmeden önceki gece yazdığı yazıda açıkladığı ruh / beden ilişkisinde "aydınlandığım" Sokrates bölümünü aşağıya ekliyorum:

- Hindistan hayali kurdum: Çocuklarla James May izlemeyi seviyorum (aslında Top Gear ekibinden benim şahsi favorim huysuz Jeremy, çiftliğini izle derim! ama James çok tatlı, çok naif, çok eski tip bir adam ve çocuklarım onu ve basit espri tarzını çok seviyorlar). James daha önce Japonya ve İtalya'yı da gezdi ama bu sezon Hindistan'a gidince, çocuklarla birlikte izledik. Eşimle yıllar önce 2,5 ay Hindistan'da seyahat etmiştik ve çocukların biraz büyümesini bekliyoruz çünkü mutlaka onları da götürmek istiyoruz (ama oğlumun elleri her yerde ve sonra da sürekli ağzında - neden bu kadar hasta olduğuna şaşmamalı..). Tahmin ettiğim gibi çocuklar Hindistan'a bayıldılar. :) 1-2 seneye şu el-ağız olayını çözebilirsek bence ailecek de gideriz biz.

- Sevdiğim birine upuzun bir mektup yazdım: Hayat gailesi nedeniyle üç haftadır görüşemediğim, konuşamadığım komşuma yazdım bu ay ve zarfa da mini mini laleler çizdim, Cevap gecikmedi: "çok sevindim, günüm ışıldadı" yazmış.... Bu da beni neşelendirdi! Her ay sevdiğim birine bir mektup yazmak istiyorum artık, gerçek bir kağıt ve mavi bir tükenmez kalemle...

- Tam dozunda bir sosyaldim. Ayın tek sosyal aktivitesi, ay başı buluştuğum ve hoş bir sohbetle 1,5 şişe savignon'u diplediğimiz 3 tatlı kadınla yaptığım biraz da sürpriz buluşmaydı.. Bu kadınların birinde kaldım o gece, dingin sohbeti öyle iyi geldi ki... Tek sosyalliğim buydu evet ama doyurdu.. 2024 kararlarımdan biri de saraylı kayınvalidemi halka indirmek ve torunlarına biraz ilgi göstermeye zorlamaktı.. Zorladım vallahi, çocukların da edepli zamanına mı denk geldi nedir, sonuç şahane oldu, bu sayede bir gece de eşimle yemeğe çıkmış oldum işte..

- Tam dozunda bir asosyaldim: Bu ay "beni aramayıp sormayana gönül koymayacağım ama ben de artık tekrar tekrar aramayacağım, isterse ve özlerse, o arar sorar" tekniğini uyguladım ve aylardır görüşemediğim 2 arkadaşımla, yine görüşemedim :)) Ama tuhaftır, gerçek bir mesafe ya da olumsuz duygular da hissetmiyorum, sadece demek ki henüz yeterince özleşmemişiz diyorum sakince.. Zaten arkadaşlıklar böyle değil midir, araya uzun aralıklar da girse, bir araya geldiğimizde o sıcaklık devam ediyorsa, verilen aranın önemi yoktur.. Eskiden daha sık "o aramasa da ben arayayım" diyordum ama baktım ben arasam da bazı ilişkiler yine tıkanıyor, belki belli bir mesafe istiyor, şimdilerde ben de bu mesafeyle barışık yaşamayı öğreniyorum. 

bence de en güzeli.

- Mojo listemden No 87: Komik bir küfür öğrendim. Her ay 1 ayıpçı atasözü ya da küfür öğrenmeyi planlıyorum çünkü ben be o ke bile diyemeyen bir asilzadeyim maalesef. 45 yaşıma dek kibar geldim, yeminimi bozuyorum uleyn! Kötü kız olucam artık, bakıyorum kötülere bi'şeycik olmuyor!!! Söyliim mi (kibarcasını): Hıyarım var diyene tuzlukla koşmak :))) 

artık kötüyüm ben; 

simli melek dövmesiyle olduğu kadar :P

- Mojo listemden No 99: Yeni bir gazoz türü denedim. Aloeveralı gazoz. Efsaneydi!

Ben bu ay bunları başardım, ki hiç de fena değil bence. Olacak olacak :) 12 ay içinde benden çok daha dengeli, daha az rijit, daha esnek, daha neşeli bir ben çıkacak! Ah bir de şu hastalık üstüne hastalık dönemini bir atlatsak........! Amin amin! Hepimize sağlıklı, neşeli ve güzel sürprizlerle dolu bir Şubat diliyorum. Kışın çoğu gitti azı kaldı, haydi blog arkadaşlarım, birlikte dayanacağız :)))