Bir ülke, bir müzik, bir yemek: Seyşeller

Üç senedir sabırla beklediğim onbeş günlük paskalya tatilinin son gününden merhaba! Ne çabuk geçti bitti.. Bu akşam Münih’e dönüyoruz, ertesi sabah dinlenmiş, moral ve enerji toplamış olarak işbaşı. Sıcağı sıcağına, aylık ülke, film ve yemek dosyamı bu cennet ülkeden yazmak istedim. 

Seyşeller’e üçüncü gelişimizdi bu, kızımız 7,5 aylıkken ve 1,5 yaşındayken gitmiş, 2020 baharı için yeniden biletleri almış ve pandemi nedeniyle ertelemek zorunda kalmıştık. Fakat ilk gelişimizden bu yana geçen 7 senede hiçbir şey değişmemiş :)) Bakımız; buradan. 

Bu yazıda sadece bol fotoğraf, ülkeye özgü Creole mutfağından bir yemek ve bir de film bulamadığım için yerine müzik eklemek istedim, umarım hoş bir “aralık” olur sizler için de..

Seyşeller’e THY’nin İstanbul aktarmalı uçuşu ile geldik. Diğer iki gelişimizde kaldığımız ve ailecek ahbap olduğumuz ailenin ufak pansiyonu doluydu, biz de ilk 7 gün burada, 

son 8 gün de burada konakladık. 

Geniş ve tam ekipmanlı mutfakta çoğu yemeği kendimiz pişirdik, evler gün aşırı temizlendi, havlular yenilendi, kocaman bahçe ve balkonlarda bizden başka kimsecikler olmadan keyfimizce yayıldık. Ev sahiplerinin ikisi de çok içten ve güleryüzlü insanlardı, hattâ ikinci evin karşı komşusu öyle tatlı bir aileydi ki her sabah bize günaydın’a uğrayıp dalından toplanmış meyveler getirdiler. 

Zaten Seyşelliler inanılmaz güleryüzlü, sizi gördükleri anda el sallayan, hemen sohbete dalan, birşeyler ikram etmeye çalışan insanlar. Taylandlılar gibi çok misafirperver ve candanlar.

mavinin 50 tonu :)

Doğa; offfff ne diyeyim ki? Cennetten farksız. Elvatoral iklim. Bazen şakır şakır yağmur yağıyor, sonra güneş pırıl pırıl. Kumsalların her biri ayrı turkuaz ayrı mavi, kum incecik bembeyaz mercan kumu.. Dalış olsun, şnorkel olsun, altı cam tekneler olsun; her biri aytı keyif. Bu sene şükür ailemizin en miniği de kolayca yüzebildiği için, gözüm arkada kalmadan onları sabahtan akşama dek 30 derece denizin içine saldım, eşimle ben de aldık kitapları, arada “kiddos solungaçlarınız çıkacak!” gibi uyarılar dışında vallahi resmen o eski çocuksuz zamanlarımızdaki sakin tatilleri yaptık. 8 senedir bir ilk!

Seyşeller mutfağı ve müziği ile de ünlü. Müzik.. Her yerde! Seyşellerin Paradise FM'inden canlı yayın dinleyebilirsiniz. Sahilde, sol şeritten akan trafikte gelip geçen tüm arabaların içinden bangır bangır sokaklara taşıyor, her haftasonu yerel halkın kumsal partileri zaten ünlü.. Müzik creole, reggae ve 90’ların “i wanna push it push it some moooore”u karışık diyeyim :) Anlayın. Seks tabu olmadığı için, kumsaldaki danslar da izlenmeye değer. 

Dans demişken, tabii ki katolik ve evanjelist kiliselerin tüm ayinleri şarkı ve danslarla gerçekleşiyor, paskalya yortusunda ya da sıradan bir pazar günü kiliseye giderseniz (çok seviniyorlar turistler eşlik edince) gerçekten harika bir deneyim yaşarsınız. Biraz Amerika’daki gospel kilisesini andırıyor ayinler..

Yemek.. Creole ve Hint mutfağının karışımı. Adanın halkı Fransız melezi olduğu kadar Hintli göçmenlerin de melezi aslında. Müzik kültürü değil ama yemek kültürü Hintlilerle içiçe gelişmiş ve bamyalı balıklı çorbaları (aynı çorbayı karayip kültüründe de sık yedik), içinde ananas ve hindistan cevizi olan yemekleri, özellikle balık ve ahtapot köri yanında hint pilavı mutlaka denenmeli. Biz bu yemekleri ilk Seyşeller seyahatimizden beri, benim farklı kültürlerden tariflere merakım nedeniyle evde de arada yapıyoruz. Burada size çok basit iki tarif vereceğim. Biri Hindistancevizi soslu Red Snapper (Kırlangıç balığı) ama siz Levrek ya da lop beyaz etli herhangi bir balık da kullanabilirsiniz. Diğeri de tatlı olarak muzlu ekmek. 

Hindistancevizi soslu kırlangıç / levrek Tarifi:

Foto alıntı - benimkiler hep bulamaç gibi çıkıyor:))

- Derin bir tencerede iki diş sarmısak, bir iri soğan, biraz tuz ve karabiber eşliğinde kavrulur (çocuklar yerse zencefil, zerdeçal da çok yakışıyor). Üzerine küp küp (ben dişe gelmesini tercih ediyorum, dörde kesiyorum) doğranmış 2 domates atılıp çevrilir. Seviyorsanız çekirdeği çıkartılmış siyah ya da yeşil zeytin de ekleyebilirsiniz. Soğan yerine pırasanın beyaz kısmını da kıyabilirsiniz ;)

- Kılçığı temizlenmiş ve löp parçalara ayırılmış 500gr balık eklenir ve bir konserve kutusu hindistan cevizi sütünde kısık ateşte pişmeye bırakılır. Kıvam çorba gibi değil de servis tabağına alınmış mantı gibi olacak (az geldiyse domates suyu ekleyebilirsiniz). En son bir ya da tercihe göre iki misket limonunun suyunu (ve severseniz pazı ya da ıspanağın kaynar suya bir batırıp çıkarılan, diri ve yeşil yapraklarından bir avuç da çok yakışıyor ama pişirmeyin, diri diri kalsın) yemeğin üstüne sıkarak bir daha karıştırıp (balık etleri löp löp büyücek parçalar olsun, dağılmasın, dişe gelsin) hemen sıcak sıcak pilav ile servis edersiniz..

Creole Banana bread / muzlu ekmek tarifi:

- muzlar çok sert olmasın, elde kalıp kararmaya başlamış muzlar ideal. 4 muz ezilir, püre haline getirilir, 1 muz kekin üstüne konacak o da boyuna ikiye kalınsa üçe kesilir. İpucu: dört muzun birini fazla ezmeden büyük bütük bırakırsan daha “ağza layık” oluyor ;)

- 2 bardak un, 3/4 bardak toz şeker, kabartma tozu, 1 tatlı kaşığı tarçın ve 1 tatlı kaşığı tuz genişçe bir kapta karıştırılır.

- bir başka kapta yarım bardak yoğurt, 2 yumurta ve 1 paket vanilya ezilmiş muzlarla birlikte karıştırılır. 

- ilk kaba ikinci kaptakileri ekleyip, üzerine çekilmiş 1 bardak ceviz ya da fındık ilave edilir ve 170gr erimiş tereyağ da yavaş yavaş karıştırılarak eklenir. Hepsi birlikte pişirme kabına alınır (kolay çıkması için yağlamayı unutma, ben hep unutuyorum) ve üzerine boyuna kesilmiş muz eklenir ve önceden 180-200 derece (fırına bağlı) ısıtılmış fırında 1 saat civarı (yine fırına bağlı, kürdan testi yapabilirsin) pişirilir.

- kek servis öncesi 5dk soğutulur ve kalan parçayı hava akımını keserek buzdolabında saklayabilirsiniz. 

Afiyet olsun! :)