Aralık: 2024 biterken..

Yılın son ayı, benim için oldukça olağan, durağan ve yavaş geçti ve buraya geçen yılların Aralık aylarında olup bitenlerden farklı olarak yazabileceğim hiçbir şey bulamadım! Her sene olduğu gibi, yine Noel cıvıltısıyla geçirdik Aralık'ı. Tamamen aynı şeyleri yaptık; çam ağacımızı aldık, süsledik, haftasonları noel pazarlarına gidip sıcak şaraplar içtik, noel takvimlerimizi her sabah birlikte açtık, mumlarımızı kendimiz yaptık ve her Pazar tek tek yaktık, 24'ünde de Noeli aynı şekilde, hatta her senekiyle aynı yemeği yiyerek kutladık. 

Yeni olan; ben ilk defa "rutin"i "hoşnutsuzluk"la özdeşleştirmedim bu sene; aksine bu rutin için minnettarım..! Her şeyin "rutin ve beklenilir" oluşuna, sakinliğe, yavaşlığa, biraz içe dönüklüğe; kısacası kış mevsiminin durgun huzuruna minnettarım; hepsi için Allah'a hamd olsun.. Resmen yaşlanıyorum blog :))) Rutinleri sever hale geldiysem..

yaşlı ben ;)) 

var daha var... (kırmızı sağolsun!)

Yılın şu son günlerinde geriye dönüp bakarsam; aslında 2024 benim için hiç kolay bir yıl olmadı. Bu sene içinde iki defa ambulans, 2 defa polis ve 1 defa da itfaiye geldi evimize. Sonbahar ve kış boyu neredeyse her hafta ateşli hastalıklar, ameliyat riski, sonra 29 Şubat tükenişim ve kendimi kliniğe kaldırmam, bir ay tedavi görmem, baharda yine kol kırığı, sonra benim geçirdiğim ufak ama korkutucu bir ameliyat, sonra yazın sonunda ardarda yitirdiğimiz Monster ve Tessi.. Az değildi evet.... Ama ben yine de 2024'ü şükranla anıyorum çünkü bu seneki kadar bana "ders veren" bir sene sanırım hiç yaşamamıştım.. 

Yıllardır her ay, günlük yaşamımdan kalan tortuyu ay sonunda buraya özetliyorum. Bunu yapmayı ve geriye dönüp yaşadıklarımı okumayı, "aaa neye üzülmüşüm, halbuki nasıl sonuçlanmış" diye şaşırmayı, bazen de "aferin bana ya, nasıl da çözmüşüm bu sorunu" diye gururlanmayı seviyorum.. Çünkü her balık gibi ben de balık hafızalıyım :)) Yazmazsam unutuyor, hiç yaşamadığımı sanıyorum! Bunun için yazıyorum işte; yaşadığımı kendime kanıtlamak için... Yaşam olaylarına verdiğim tepkileri geri dönüp okuduğumda da; kendimi anlamak, tanımak, öğrenmek ve belki de sevebilmek için... Ve görüyorum ki; 2024 beni olgunlaştırdı, bir tık daha büyüttü, bir virgül daha hikayenin içine aldı, bir nefes daha yaşama ait hissettirdi.. 

bu kağıt kayıkları yapıp, boyayıp, üzerlerine dileklerimizi yazıp, 

31 Aralık gecesi mahallede 

yürüyüş yapıp, nehre salıyoruz..

Öyle bir adet yok, biz uydurduk.. :)

Özetle; bu sene çok zorlandım ama çok şey de öğrendim! 2024'e şunlar için özellikle teşekkür ediyorum:

1. Kimsenin (ben de dahil tabii başkaları için) vazgeçilemez olmadığını iyice öğrendim, şükür. Bu yeni bilgi, tabii hayatımdaki insanları farklı değerlendirmeme de neden oldu. Sosyal hayatımda "Az Çoktur" kuralını tam anlamıyla uyguladığım ve tuhaf şekilde, hayatımdaki insan sayısı azaldıkça, "daha az yalnız hissetmeye" başladığım bir yıl oldu 2024! Yılın özellikle ilk 3 ayı dehşet bir yalnızlık duygusuna kapılmıştım, çok zordu benim için.. Oysa şimdi bakıyorum da beni gerçekten seven, bana önem veren, ben bıraktığımda beni bırakmayan insanlarım varmış benim. Üç ya da beş kişiciklermiş ama yeterli ve dünyaya bedellermiş!

2. Ben çok sevgi dolu, merhametli biri olduğumu zaten biliyordum. Fakat bu sevgiyi kendime DE gösterebilmeyi bu sene öğrendim. Daha doğrusu, hâlâ tam öğrenemedim ama deniyorum. Özellikle şefkât konusunda kendimi zorluyorum çünkü aşırı merhametli ve sevgi dolu biri olarak bilinen ben, şefkât ve özellikle öz şefkât konusunda "sıfır otur" muşum... Nasıl olur bu? derken fark ettim kiiii: Meğerse şefkât nedir bilmiyormuşum ben.....! Merhameti şefkât sanıyormuşum. Neyse öğreniyoruz işte. Bebek adımlarıyla olsa da..

balmumuyla mum yapıyoruz :)

3. Ben bu sene, insanın herşeyin altından tek başına kalkan güçlü ve yalnız bir varlık değil, işleri paylaşan, sorumluluğunu dağıtan, sosyal bir varlık olduğunu öğrendim. Yardım istemezsem ve her şeyi tek başıma yaparsam, sonunda tükeneceğimi öğrendim. Ve tükendiğimde bile bile bir "nasılsın" demeyen insanları da hayatımda tutmaya gerek olmadığını, çünkü zaten olmadıklarını öğrendim. Onları sessizce hayatımdan çıkarmanın, geride kalan gerçek insanlarımla yola devam etmenin, bana çok çok çok iyi geldiğini de öğrendim ;)

Daha da birçok şey öğrendim ama onlar şimdilik bana kalsın, biraz daha olgunlaşsın, nasılsa yazıya damıtırım ben onları zamanla ;) 

2024'ü "uçarak" bitirdim!

Meraklısına. Yılın ilk postu 112 maddelik Mojo Listemi hatırlayan var mı? :))) onu da demin güncelledim, merak edersen bakarsın neleri yapabilmişim neleri yapamamışım :))) Uçmak listede yoktu ama, son dakika sürprizi oldu.. Bak şu 2024'e?!

Yazıyı ve yılı bitirirken, herkese kalbinin aynası bir yıl diliyorum.... Güzel dileklerimiz gerçek olsun, Hak ve etik yolunda yürüyelim, sağlıklı ve huzurlu olalım, bizi gerçekten seven ve sevdiğimiz insanlarla yakın duralım. Gerisini bi'şekilde hallederiz ;)) Mutlu yıllar!

Dipnot. Yılbaşı kartlarınız bugün elinize geçmiş olmalı. Geçmediyse, lütfen haber salınız :)