Hikâyeli fincanlar

Buraneros'un bu yazısını okuyunca..... E artık yazmayanın arkasından terlik fırlatsınlar ve tam üst bacağının çıplak etine denk gelsin, e mi!

Bu porselen çay / sütlü nescafe /sıcak süt fincanları ananeciğimden bana yadigâr. Şu an annemin Bursa'daki evinde, benim canavarların biraz büyümesini bekliyorlar. 

Doğrudur, ben ananemin bana, ufacık bir çocuğa hiç düşünmeden kullanmam için veriverdiği bu incecik porselen fincanları kendi çocuklarıma vermedim, veremedim. Çünkü kırılacağından korktum. Ananem korkmamış mıydı yoksa "çocuğun keyifle, hayâllerle dolu bir şekilde sütünü içmesinin" çok daha önemli olduğunu düşünmüş ve "ne olacak canım, kırılırsa da cana geleceğine mala gelsin" deyip geçivermiş miydi.. Oysa ona da kendi anneciğinden yadigârdı ve çok değerliydi elbette.. Büyük ihtimal benim beslenme değerimi fincanın değerinden daha fazla gördü ama ben fincanın değerini çocukların süt keyfinden çok daha önemli görüyorum.. Tuhaf.... 

Fakat bu fincanlarda benim çocukluğum var. Önceleri 6 tanelermiş, sanırım ya kırıldılar ya ananemin üç kızına ikişer ikişer dağıtıldılar bilmiyorum, teyzelerime sormam lazım.. 6 tanesine birden sahip olma hırsım asla yok, 2'sinin bile bir gün elime geçecek ve "benim" olacak olma ihtimali bana büyüleyici geliyor.. İnanılmaz geliyor.. Hakettiğimden çok daha büyük bir hediye gibi geliyor.. Çünkü o fincanlarda benim çocukluğum var.

Paris Caddesi'ndeki evin upuzuuuun balkonunda ufacık sandalyeme otururdum, ananem önüme bu fincanla yoğurt verirdi, bir tek o fincanla yerdim yoğurdumu, o kurbağaya dair binlerce hikâye dinleyerek.. Bu hikâyeleri ben kızımla oğluma aktardım - fincansız ve yoğurtsuz - anlık uydurmasyon masallar, aynen bana yapıldığı gibi.. Ve günün birinde belki - inşallah - ben de kendi kızıma aktaracağım (çünkü aynen Buraneros gibi bizim ailede de bu değerler kız evlada verilir..)

Öyle işte... Yitip giden tüm ananelerimizin, dedelerimizin, ninelerimizin ardından, bir çay demlesek, sütlü kahve hazırlasak.. Ben kızımı karşıma alıp (oğlana güvenemem henüz) birer bardak köpüklü sıcak süt içsem.. Buraneros Ekmekçi Kız'ın ya da sevgili Parıldayan Çiçek'in o güzel tarifleriyle bir likör işine girişse.. Olunca - bayram olsun olmasın ne fark eder - bir kadehi sevdiği birine ikram edip içse, üstüne de bir yazı yazsa :) Olmaz mı? Hem ne güzel olur......