19 Ocak 2021 Salı

Muhteşem.

Meğerse tek ihtiyacım olan, kar sessizliğiymiş.


Birkaç saat yürüdüm. Önce Güney Amerika'ya gittim, ne kadar uzun boylu ağaçlar var dünyada! Altlarına yapılan ve en az 10mt yüksekte duran ağaç evler, devlerin arasına düşmüş Gulliver'in cüceler evi gibi kalıyor! Tepesine tırmanmayı denedim, bolkara saplandım, yalnızlığımdan tedirginlik duyup daha fazla zorlamadım. 


Güney Amerika'dan kısa bir yürüyüşle Japonya'ya geçtim, kıpkırmızı Şitsu tapınağının tam ortasında durup dört bir yanıma baktım, minyatür ve mükemmelleştirilmiş insan yapımı bir doğanın tam ortasındaki sessizliği dinledim. Kışın ortasında olmamıza rağmen, çalı bülbüllerini duyar gibi oldum ya da hayâl ettim.

siz görebildiniz mi peki, bu fotoğraftaki siyah bülbülü? ;)

Yeniden yukarıya, ağaçsız Orta Asya'ya tırmandım. Yanımda taşıdığım tahta kızağımla hızla Doğu Amerika'ya doğru kaydım, ince uzun ağaçların tam sınırında durmayı başardım. Bunu bir sefer daha yapabilir miyim? diye düşünerek, şüphesiz, Rusya'nın sık ağaçlarının arasında yaz mevsiminde kıvrıla kıvrıla akan ufacık derenin donmuş yüzeyinde, hafif çıtırtılarla ürpererek yürüdüm. 


Açık hava ayinleri için bahçesine tahta banklar konmuş Ortodoks kilisesini geçip, sola kıvrılan patikayı takip ederek bu sefer de Kuzey Amerika'nın Güney Batı'sına ulaştım. Orada donmuş bir göl ve göl üzerinde keyifle "curling" oynayan yaşlı adamlarla karşılaştım. Biraz onları izledim, sonra el sallayıp yoluma devam ettim. 


Birden kaybolduğumu anladım fakat korku yerine keyif duydum. Waldeinsamkeit (Alm. orman içindeyken duyulan yalnızlık hissi) hissedebildiğim için huzur duydum. Sonra çok yaşlı bir adam çıktı önüme, yolu sordum. Bana "sen bana kilisenin nerede kaldığını söylersen, yolu birlikte bulabiliriz" dedi.. Bu beni gülümsetti. Bir süre beraber yürüdük, kilisenin önünde o sola, bense sağa döndüm. 

Arabayı park ettiğim noktaya geri döndüm, kontağı çalıştırdım ve "usul usul, sessiz ve inceden yağan şu kar, hakikaten muhteşem bir şey!" diye düşündüm..


Hamiş. Münih'e 30dk uzaklıkta Freising'e yakın "Weltwald" bölgesi, hakikaten bu işe meraklı bir oduncu tarafından "Dünya Ağaçları"na ayrılmış, tüm kıtaları yürüyerek gezebiliyor ve o kıtaya özgü ağaçları, flora ve faunayı öğrenebiliyorsunuz. Kışın gidecekseniz mutlaka kızak götürün, tırmanıp tırmanıp kayarak inmek çok keyifli oluyor.. 

27 yorum:

  1. İçimiz açıldı. Fotoğraflar için teşekkürler! Doğada yürümeyi, keşfetmeyi o kadar özledim ki..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sabah annemler de Bursa'dan kar manzaraları yollayıp duruyorlardı, güneş açmış nasıl güzel.. Aman dedim sakın kanıp da çıkmayasınız, bilmem ne yaptılar. Bir yandan corona bir yandan buzda kayıp kalça kırma Allah korusun.. Riskli.

      Sil
  2. Burada ise hızlı hızlı ve rüzgar eşliğinde tozuyarak yağıyor. Her hali ayrı güzel... Dört mevsim kar yağan bir yerde çok rahat yaşarım ben. Bir arkadaşım yağmuru çok sevdiğimi bildiğinden, Almanya’ya ilk geldiğimizde bana şöyle demişti; “ üç beş ay sonra görürüm ben sendeki yağmur sevgisini “. Tam dört yıl geçti, bana göre hala yeterince yağmur görmedim. Bu seneye kadar kar da görmemiştim zaten. Bol karlı ama dondurmayan günler görelim. Çok selamlar, çok sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ciddi misiniz? Ayyy ben kesinlikle depresyondan, o değilse donarak ölürüm. Çünkü ellerim ayaklarım daha kara bakmakla buz kesiyor benim :)
      Ben Almanya'da geçen 10 senemde gündüz -16'yı gördüm ama öncesinde Boston'da çok astronomik düşüklükler ve kar fırtınaları yaşadığım için, henüz beni etkileyemedi. Bir de yalıtım burada iyi, Amerika'daki evler kağıt gibi, resmen dışarıda fırtına içeride rüzgar.. Yani "soğuk seven bazıları"ndansanız ;)

      Sil
  3. Seninle adım adım gezdim tüm o kıtaları :) Şu an mutfak penceresinden usul usul yağan karları izliyorum. O kadar güzel ki <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke cismen de yanımda olsaydın :) Demek o güzel cennet yere kar da yağarmış öyle mi!

      Sil
  4. Adios 2020'yi de siyah bülbülü de gördüm. Birkaç saat boyunca kar altında devri alem gerçekten muhteşem bir şey:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Adois Corona 2020 :)))) Kim astıysa sağolsun hislerimize tercüman olmuş. Koca ormanda saklı kalamadı, önüme çıkıverdi işte.

      Sil
  5. Fotoğraflar müthiş gerçekten. Teşekkürler :) O siyah bülbülü siz dedikten sonra gördüm ben :):)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de şaşırdım görünce, kaçmadı da, öyle bakıştık :)

      Sil
  6. Selam doğanın içinde kaybolmak hem insanı korkutur hem de ne kadar yalnız olduğumuzu hatırlatır. Siyah bülbül şarkı söylüyor. Dün eşim karda kaymış düşmüş . poposunun üstüne düşmüş. Neyse kırılan bir yeri yok. kar yağınca çirkinlikleri bir süre saklıyor. Sonra her şey yerinde. Bol oksijenli yürüyüşler.

    YanıtlaSil
  7. o kadar güzel ki fotoğraflar kayak kazası geçirip ardından yıl kadar kar tatiline gitmek istemedim bu yıl kalbimde ki buzlar eridi. şöyle bir tepeden kayasım var. bu bahçe bana expoyu hatırlattı

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uzun yıllar milli takımdaydım, malesef ölümlü kaza bile gördüm, elim ayağım totom bile kırıldı ama ı-ıh vazgeçemem :) birkaç senedir alplerin bu bölümünde hiç kar yok kayak okulları zor durumdaydı, bu sene kar çok ama kayak pistleri corona nedeniyle yasaklı kapalı... kısmet.

      Sil
  8. Of! Şahane bir yermiş Weltwald!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "Ormanın kış hali" ayrı güzel değil mi :)

      Sil
  9. İç açıcı bir gezi oldu. Betimlemeleriniz ve fotoğraf destekli olunca içinde hissederek okudum, harikasınız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Asıl ben sevindim, sizi de götürebildiğime :)

      Sil
  10. Ormanin adina bosuna "Weltwald" dememisler. Dünyayi dolasmissin:)

    YanıtlaSil
  11. Şöyle güvenle ormanda yürümek nimet nimet... Ne güzel bir gün geçirmişsin. Maşallah diyeyim soğuklar falan ama güven güzel bişey beee

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Burada bişey olmaz :) En fazla yaşlı amcalara denk gelirsin kilise arayışı içinde olan.. Ama yiğitliğin 10'da 9'u hızlı koşabilme yetisi :P Allah korusun.

      Sil
  12. ah kar! nasıl iyi geliyor insan ruhuna. ve (yine yine) ne güzel fotoğraflar!

    YanıtlaSil
  13. 17 yıl sonra ben de kar gördüm canlı bir şekilde.Farklı bir his. Çok güzel fotoğraflar, huzurlu ve keyifli zaman geçirmenize sevindim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maalesef evet. Bulunduğum şehirde kar yağmıyor ben de aman gidip kar göreyim diye kar yağan bir yere gitmedim ya da yolum düşmedi sanırım öyle. Bundan sonra bu kadar uzun tutmayayım arayı unutuyorum sonra:)

      Sil