Kasım Raporu

Kasım son derece durağan ve iz bırakmadan geçti çünkü sürekli "bekledim". Beklediğim şey de sürekli ertelendi durdu. Benim dışımda olan nedenlerle ertelendiği için de, ne hissedeceğimi bilemedim. Öyle bekledim durdum, ne beklediğimi kendim de bilemeden...

Bekleme süreci, belirsizlik, önümü görememek, sürekli bir sis içinde nereye yürüdüğümü bilememek ve durmak. Tamamen durmak, doğru tanım bu. Sisin kalkması için beklemek.. Bu kavramlar beni hayat boyu zorladı, şimdi yine zorluyor. 

Hayatta bazı anlar vardır; insan durup, bulunduğu noktayı gözden geçirmeye ihtiyaç duyar. Hani navigasyon sistemleri, programda henüz olmayan yeni bir yolla karşılaşınca "rota yeniden oluşturuluyor" derler ya... Sana upuzun gelen birkaç saniye, hayat durur ve sonra "hah dur, anladım şimdi, şurdan ilk sağa dön.." der devam ederler... O birkaç saniye içindeyim şu an, ama son birkaç aydır sürüyor o birkaç saniye... Bir durma anı, hayatta. Ama direksiyondasın ve trafiktesin ve akıyor her şey ve durup da navigasyonu bekleme lüksün de yok, paniklersin ya hani, doğru mu gidiyorum, ya şu geçen sağdan dönmem gerekiyorduysa da kaçırdıysam falan..... Hah evet tam olarak o andayım. Elbet biliyorum, o sağ geçtiyse, başka bir sol var ileride... Ama bazen sırf o sağ geçtiği için, yarım saat geç kalma riskin de var. Ve keyif değil görevse o yolun amacı, işte o noktada, ne bileyim, o gecikme çok şeye malolabilir hayatta diye düşünüyorum.... 

Neyse... Önümüzdeki ay içinde sanırım rota yeniden oluşturulacak, sonra yavaş yavaş o rotaya yöneleceğim ve belli mi olur, bazen - nadiren de olsa - o yeni rota, eski rotadan daha bile hızlı ulaştırabilir insanı varmayı umduğu noktaya... Kalbim temiz, elimden geleni yapıyor ve genel anlamda iyilik için uğraşıyorum; o halde inşallah varabilirim umduğum noktaya.....

İnşallah hayırlısı neyse, olur..

Kasım hakkında ne yazabilirim diye düşündüm ve nette ve brütte hiçbir şey bulamadım, 1 tane bile fotoğraf çekmemişim, onun için fotoğraf da ekleyemedim. Bir şekilde geçmiş işte ömrümüz.... 

Ari Borakan'ın bu sıra sürekli aklımda dolaşan tınılarıyla bırakayım seni... İyi bak kendine, ışıklarla, ışıl ışıl, temiz, huzurlu ve sakin geçsin Aralık. Ay sonunda görüşmek üzere!