Yılın sondan ikinci haftasının resimli fotoroman şeklindeki kısa özeti:
+20 derecelik Türkiye'den -10 derecelik Münih'e dönmek
ve aradaki 30 derece farkından,
fiziksel ve psikolojik olarak cortlamak
üstelik evde de iki hasta çocuk bulmak ve hafta boyunca çalışamamak,
sürekli evde kusmuk temizlemek, tüm kocakarı ilaçlarını sırayla deneyerek
öksürük dindirmeye çalışmak
bu süreçte kocanın sürekli işte hatta noel eğlencelerinde olmasına uyuz olmak,
dünyanın neresinde olursak olalım biz kadınların özellikle anne rolünü de üstlenmişsek
hep aynı çıkmaz sokağa varışımızı düşünmek,
bir evlilik ve iki çocuk uğruna çok sevdiğim kariyerimi geri plana atmış ve atıyor olmanın içhesabını yapıp depresyona girmek..
evli olmayan arkadaşlarıma "sakın evlenmeyin" temalı yılbaşı kartları atmak..
sonra ayaküstü konuştuğum komşum C.'ye
"burada ne yaptığımı bile bilmiyorum.." diye mızırdanır ve ağlaşırken,
onun bana "çocuk büyütüyorsun.." demesi ve sıcacık gülümsemesi.
ertesi gün de elime karakalemle çizilmiş bu kartı tutuşturması..
içinde "sen çok iyi bir annesin" yazıyor olması,
bunu bir yabancıdan duymanın duygusallığı..
"çayın iyileştiremeyeceği hiçbir şey yoktur!" mottosuyla kendimi tedavi etmek,
dışarıda şekeri ve ücreti fazla kaçmış chai-latteleri içip durmak yerine
evde yapmak, enfes olması, bağımlısı olmak.. (Tarif burada)
tüm bu hengâmede yine de bir umut noelde herkesin sağlıklı
ve hediye bekler vaziyette olacağını hayal etmek ve
bitmeyen noel hazırlıklarına girişmek
bitmeyen noel hazırlıklarına girişmek
çocukların hediyelerini açarkenki heyecanlarını izlerken kendi çocukluğuma gitmek..
Alman çocukları sadece doğumgünü ve noelde hediye alırlar,
yılda iki defa yani ve yılın başka günlerinde oyuncak / hediye almayacaklarını bilirler
o nedenle de çok özeldir noel çocuklar için :)
Bu sene aldığım en tatlış noel kartıyla (L/M kardeşler gururla sunar) duygulanıp,
"yok yok kariyeri iyi ki ikinci sıraya attım" diye düşünmek,
tamamen kendi emeğimle yetiştirdiğim meyvelerin gururla keyfini çıkartmak
bayılıyorum bu "dürüm" şeklindeki oturuşa :))
noelin ertesi günü (bugün) saatlerce ve günlerce sürmesi umulan,
uyuyup uyanıp devam edilmesi planlanan oyunlar sayesinde
bu tatil haftasında biraz kendime zaman ayırabilmeyi ve dinlenebilmeyi ummak.....
çünkü gece bitip de makyajı temizleyince,
gözlerimden belli yorgunluğum ;)
Yeni yıl masalları gibi, güzel kalpli, ve keyifli bir okuma oldu. İyi ki anneler var da dedim. Çoookkk mutlu ve yazının sıcaklığında bir yeni yıl dilemek de geldi -şu an- taaaaaa içimden:)
YanıtlaSilİyi ki varlar evet, kaybettiklerimize ama hep kalbimizdekilere de rahmet diliyorum <3
Sil1. Bence sen hiç kariyerini geri plana atmış bir kadın gibi durmuyorsun. Yılmadan her gün kısa da olsa bize bir şeyler yazıyorsun. Üretimi ve üretmeyi seviyorsun. 2. annelik bence herkesin becerebildiği bir şey değil. Bu yaşımda çok daha iyi anlıyorum. Buradan gördüğüm ince ince işliyorsun. 3. bunları sana motive olsun diye yazdım ama inan bana gerçek olan ve gördüğüm nu. Mutlu noeller ve sana ve güzel çocuklarına :)
YanıtlaSilKariyer derken mesleğimi kastettim, yazmak hobim olduğu için farklı o :) Her gün gidip geldiğim bir işim yok, biraz keyfi çalışıyorum, bu aslında avantaj ama geçen hafta çocuklar hastayken birden aslında gerçekten tamamen kendim olduğum ve gerçekten mutlu olduğum tek anın terapist koltuğunda olduğum an olduğunu düşündüm :( Belki yanlı bir düşünceydi o anki psikolojim nedeniyle ama bir sarstı bu düşünce beni....
SilAnnelik kesinlikle öyle, çok zor ya :((( Özellikle kardeş / küçük çocuk bakma vs deneyimin yoksa hakikaten sudan çıkmış balık hali.. Anne olmadan önce her kadın bence bir bebekle, bir de küçük çocukla birer hafta deneme sürüşü yapmalı :))))
Motivasyonu aldım teşekkürler, bu hafta eşim evde, ben biraz emrivaki dinlenmeler yapacağım. Hadi inşalah diyelim.
Ohh çok sevindim senin adına :)
SilAh, ben o oturma pozisyonlarını severim o bıdıkların. :))
YanıtlaSilBırak şimdiyi, çocukken de hiç beceremediğim şeydi, o şekilde oturmak, oturabileni aşırı takdir ederim. ;)
Bu vesileyle ailenizin Noel'ini kutlar, eğlenceli zamanlar geçirmenizi dilerim.
Sıkıntılı günler gelmiş geçmiş olsun, bu sene senin hastalıkla boğuşma senen oldu C.ciğim, sonu gelmiş olsun. <3
Çok teşekkürler Ekmekçiğim! Hakikaten öyle oldu vallahi ben de anlamadım. Tedavisi ve çaresi olduktan sonra insan çok takılmamalı ama işte zorluyor bazen psikolojik ve fiziksel olarak.. Sanırım maskeyle gezdiğimiz 2 senenin acısı çıkıyor..
SilKesinlikle çok iyi bir annesin. Sen olmasan, öğrenenanne blogun olmasa ben hayatta kalamazdım belki de <3
YanıtlaSilArya'ya hamileyken minimum ilk 3 yıl kendim bakarım, çalışmam diyordum. Arya 2 yaşına girdiğinde bir gün valizimi hazırladım ve ben gidiyorum dedim Evrim'e, Arya'yla ne yaparsanız yapın, yokum ben bir süre. Tam konuşmanın ortasında telefonum çaldı ve ben işe alındım. Eğer ben işe, Arya kreşe başlamasaydık o gün gidip belki de hiç geri dönmeyebilirdim.
Full-time annelik herkesin harcı değil bence. Tüm arkadaşlarıma yapmayın çocuk dedim yıllarca ama hiçbiri dinlemedi. Bekar arkadaşlarım hariç tüm evliler artık ya bebekli ya da hamile. Yaşamadan anlamıyor kimse. Tabi ki olana sağlık sıhhat, uzun ömür diliyorum ama olmasaydı diye aklımdan geçirdiğimi de asla saklayamam.
Sen de öylesin ki canım :)
SilÖğrenen Anne ne komikti ya, neler neler yaşadık valla. Büyüdüler artık dedikodularını alanen yapamasam da senle gizli gizli yapıyor olmak çok iyi geliyor bana da...
Ben de kaç defa kaçtım evden ama ben bavulsuz ve ceketsiz ve telefonsuz (F.'nın kafasına fırlatmıştım hatırlıyor musun bir seferinde sonra da eğilip yerden almak yememişti hahaha) çıktığım için genelde gezip dolanıp döndüm eve :)))))
Çocuk güzel bişey de destek lazım, köy lazım kööööy! Köyün yoksa derdin çok.
Kesinlikle koca bir köy lazım o sözde olduğu gibi. Destek yoksa çok zor. Neler atlattık şu geçen 9 senede gerçekten. İyi de atlattık yav aferin bize bence :D
Silnice mutlu senelere :)
YanıtlaSilSana da sevgili evde yazar :)
SilOvv okurken aşırı hissedilmiyor olabilir ama yaşarken pek zordu eminim. Dün gece ağlaya ağlaya çocuk uyutan bir anayım, hala duygusallığım üzerimde. Yazının içindeki hepsi geçecek havası iyi geldi nitekim..
YanıtlaSil:) oluyor arada, geçiyor yine geliyor falan
SilMutlu yıllar,analık zor analık güzel,ama doğurmayanlara doğurun diyemiyorum şu saatte:/
YanıtlaSilBen de demiyorum hatta itiraf edeyim çok torun istesem de kızıma özellikle "evlenince, senin çocuğun olunca" yerine "büyüdüğünde eğer evlenmeyi tercih edersen, eğer çocuk yapmayı düşünürsen" diye cümleler kuruyorum, seçim olmalı bu bir rutin hayat yolu değil....
SilUzuun zaman sonra ne güzel geldi yazını okumak. Son fotoğraf yaşadığın tüm zorluklarının yanında gülümsemenle ısıttı içimi. ((:
YanıtlaSilAh Fulya, bloğunu sildiğinden beri ve ben de youtube'a bir türlü alışıp kullanamadığım için ben de seni kaybetmiştim... Ne iyi oldu yazman. Umarım iyisindir, köy nasıl acaba, dur bir araştıracağım buradan çıkıp :)
SilBloğumu silmemişim ama varlığını unutmuşum ((: Köy iyi ben de kötüden daha çok iyi olmaya çabalayarak yaşayıp gidiyorum işte (((:
SilGeçtiğinde insan bir daha hatırlamıyor bu zorlu anları, ya da çok sık aklına gelmiyor. O yüzden geçecek, geçiyor bak geçti bile diyeyim ben sana :)
YanıtlaSilMutlu Noeller ve harika bir yeni yıl olsun sana ve ailene. @>-----
Ay inşallah Momentos'um :) amin amin
SilO gözlerden bana ulaşan bir sevgi var biliyor musun? ışıl ışıl ve sıcacık <3
YanıtlaSilKalp kalbe karşıymış, şimdi sendeydim :) <3 Duygularımız karşılıklı sevgili Mimoza!
Sil2023 şahane günler getirsin hepinize, hepimize :) yorgun da olsan enerjin gözlerinden taşıyor, daim olsun.
YanıtlaSilufaklıkların oturuşlarına bayıldım, öp benim için yanacıklarından
Hepimize evet <3 O enerji değil "delü delü bakıyor" kıvamına gelişimin resmi bence :))))
SilMutlu yillar Ceren. Umarim bu yil kalbimizden gecenlerin karsimiza ciktigi bi yil olur. Oncelikle saglik tabi :)
YanıtlaSilYazdiklarin tam da dun dusunduklerim uzerine geldi biliyor musun? Benim de 5 ve 7 yaslarinda iki cocugum var ve onlardan sonra doktorayi biraktim. Simdi ise bambaska bi alanda birseyler yapmaya calisiyorum. Dun senin yazdiklarinin benzerlerini dusunurken bi taraftan da yemek yapmaya calisiyordum ve o an kendime (eski ben’e) hic bu kadar yabanci hissetmemistim kendimi. Simdi uzun uzun yazarim da yeni yila girerken kimsenin icini bunaltmak istemem.
Sizi annelik blogunuzdan beri okuyorum ben ve (teselli degil) cok iyi bi anne oldugunuzu dusunuyorum. Simsiki sariliyorum size benzer gelgitlerle anne olmanin degisik hallerini tecrube eden biri olarak.
Hersey gulumseyince biraz hafifliyor siz de oyle yapmissiniz, ve ne guzel olmus :)
Melike
<3 Ah Melike uzun uzun her zaman yazabilirsiniz bana.. Bazen insan bencilce zor yoluna yoldaş arıyor..
SilÖncelikli olarak hem anneniz hem de çocuklarınız için geçmiş olsun dilemek istiyorum. Ben de çocuklar döneminde doktorayı bırakanlardanım. Hem hayata tutunmaya çalışmak hem de anneliği layıkı ile yapmak çok zor ve yorucu. Hayaller kurmak onları gerçekleştirememek hayal kurmaktan vazgeçmek. Bazen mutluluğun ne olduğunu unutmak. Bir yandan da bir tarafın hala mücadeleyi bırakmaması. Ama en zorlarından biri de benim için ait olduğun yeri bulamamak. Bulmak gerekir mi bilmiyorum ama insan hissetmek istiyor. Bunu demek bana düşmez tabi ama siz hem iyi bir insan hem iyi bir annesiniz. İyi seneler…
SilSevgiler
Seda
Seda çok teşekkür ederim.. Bu yazıyı yazarken hiç böyle güzel, motive edici, destek verici yorumlar alacağımı düşünmemiştim. Çok sevindim gerçekten zor bir anımda hiç tanımadığım insanlardan böyle şeyler duymak beni çok güçlendirdi. Bir de kendime bir ödül koydum :) Bu 15 günlük tatilin sonunda hepimiz sağlıkla okula ve işe dönebilirsek inşallah, kendim için ufak bir hediye ayarladım kendime.
SilDoktora önemli değil, yine başlarsınız isterseniz. Ya da doktora değil bambaşka bir şeye başlarsınız hiç bilir, yeter ki kendimizi sınırlandırmayalım. Hayattaki zor dönemler neyse ki geçici, bunun diyetini maalesef güzel günlerin de geçici olmasıyla ödüyoruz, o nedenle güzel günleri yaşarken keyfini çıkartmak, kötüleri yaşarken böyle destek almak, kendimize bir ödül belirlemek, bir şekilde budönemi atlatacağımıza güvenmek sanırım tek yolumuz.... Çok sevgiler Seda.
Öyle çabuk büyüyorlarki şaşıyor insan şimdi torun olsada doya doya sarılıp öpsem diyorum. en güzel zamanları kuzuların öpüyorum onları. Hülya
YanıtlaSilGünler geçmek bilmezken yıllar hızla geçiyor evet! Acaip bir zaman kavramı! Çok sevgiler..
SilEvli değilim çocugum yok ama şunu anlayabiliyorum ki çocuklarınız çok şanslı bence dünyanın en zor mesleği iyi bir anne olabilmek her şeye rağmen
YanıtlaSilTeşekkürler:) burada yeni yüzler görmek beni hep şaşırtıp sevindiriyor hoş geldiniz
SilMutlu Noeller, iyi seneler. Ne yaparsa yapsın iyi yapacak, neşeyle yapacak insanlardansınız. Bu yüzden ortaya hep iyi şeyler çıkacaktır :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim :) umarım haklısınızdır!
SilTürkiye dönüşleri sanki biraz bunalımlı ve bir süre sancılı geçiyor:) Hastalık harici her şey bir şekilde aşılıyor ama özellikle çocukların hastalıkları her anlamda direncimizi kırıyor.. Mutlu yıllar şimdiden:)
YanıtlaSilAynen öyle :( Sanırım Türkiye’de aile dostlarla geçirdiğim güzel günlerin faturası.. Geri Almanyaya alışana dek zorluyor her sefer.
SilÇok teşekkür ederim! Size de!
Yorgun ama gözlerindeki ışık parıl parıl parlayan bir kadın diye eklemek isterim öncelikle :)
YanıtlaSilBu aralar kiminle konuşsam çocukları benzer rahatsızlıklar yaşıyor. Tuhaf bir salgın var bu sene. Şifalar diliyorum.
Teşekkürler sevgili Gizli Özne, evet maalesef Almanya'daki salgın baya ciddi boyuta ulaştu şu an şurup bulamıyoruz, yetişkin haplarını ikiye bölüp suyla karıştırıp veriyoruz. Bu da biraz anksiyeteyi besliyor sanırım. Çok acaip zamanlar.....
Sil