Birkaç gün sonra Mart yerini Nisan’a bırakacak bile. Zaman ne kadar hızlı geçti bu kış.. Kış resmi olarak bitti ama bu memlekette belli olmuyor, 12 Mayıs’ta lapa lapa kar yağdığına şahidim. Yine de bere-kar botu-sıcak su torbası dönemi geçti diye umuyoruz en azından (bu satırları yazdıktan sonra hava durumu çarşamba %80 kar veriyor, al burdan yak!)
KENDİME ÇİÇEK ALDIM:
Geçen hafta bisikletle geçerken dikkatimi çekince durup bu buketi kendime hediye etmiştim :)
Bu sabah baktım hâlâ tazecik duruyor, kopartılmış olsa halbuki, çoktaaaan solmuştu..
KIŞI RESMİ OLARAK KAPATTIM:
Haftaiçi 19 dereceyi bulan hava nedeniyle kayak sezonu bu hafta sona erdi. Bu kış gerçekten bol bol kayabildik, üstelik ailemizin en ufağı da kayak yapmayı öğrendi sonunda, çünkü pandemi sürecinde pistler kapalı olunca, eşim "çocuğun yaşı geçti ah vah" diyip duruyordu (çocuğun yaşı 5!)
Şimdi tam bir kültür şoku yaşatacağım size hazır olun: Bu coğrafyada çocuklar 3 yaşındayken becermeleri beklenen 3 şey vardır: yüzmeyi, bisiklete binmeyi ve kayak yapmayı öğrenmek!
Bu 3 şeyi 3 yaşındayken yapman gerekiyor, ciddi sosyal baskı var. 4 yaşında altı bezli ya da ağzı emzikli olabilir, hiç sorun değildir Almanlar için; "ona zaman vermelisin" derler ama yüzemiyor, bisiklete binemiyor ve kayak yapamıyorsa "bi doktora mı görünse" :))) Ay şaka yapmıyorum, adamlar manyak.
Ama pandemi sağolsun tüm pistler ve havuzlar 2 senedir kapalı kalınca, hiçbir Alman yavrusu yüzme ve kayak öğrenemedi. Hâl böyle olunca bu kış Almanları bir telaş aldı; yaşları 3-5 arası olan tüm yavrular aynı anda kayağa başladılar :))) Milletçe hırs yaptık yani. O kayak öğrenilecek!
Yoğunluk nedeniyle öğretmen bulamayınca, kendim sıvadım kolları ve ayağına hiç kayak giymemiş çocuğun şu aşağıdaki hale gelmesini sağlamam sadece bir saatimi aldı - ablasının kayak tulumunu giyiyor oluşuna takılmayalım lütfen ;)
Öğrenene kadar çok protesto etti ama hızlanmaya başlayınca tabii hoşuna gitti. Ben de Ocak, Şubat ve Mart boyunca neredeyse her Çarşamba işi kırıp, oğlanı anaokuluna yollamadım ve ana-oğul başbaşa dağlara vurduk.
Son seferimizi de bu hafta - hem de tepedeki kırmızı piste - yaptık, inişte sezon boyu gelen tüm çocuklara verilen “altın madalya”yı da kazandık ama daha önemlisi L. artık rahatlıkla ve keyif alarak kayabiliyor, gururlu ve mutluyum.. Artık yeni bir sporumuz var ailecek :)
ŞOK OLDUM:
Urla’dan email geldi, yarın ikinci görüşme!!! :)) Yazarım ama olacak galiba!
Ve tabii Zihnin Arka Sokakları’nın challenge’ıyla bitirelim haftayı:
Şalanj 12: Biriyle ilk tanıştığınızda sizce onun üzerinde bıraktığınız izlenim nedir?
Sıcak, samimi, rahatlık ve olumlu enerji veren biriyim, öyle derler. Odaya girildiğinde genelde ilk görülen, sunumlarda ve tez savunmaları gibi destek isteyen anlarda gözüne bakılan, birbiriyle tanışmayan insanların genelde yanına gelip konuşmaya başladığı ilk kişiyimdira. Bir defasında biri “enerjin tüm odayı dolduruyor, seni fark etmemek ve sana çekilmemek mümkün değil” demişti. Çok hoşuma gitmişti. Çünkü olmak, anılmak istediğim karakter tam olarak bu..
36 yaşındayım kaymayı bu kış öğrendim :)) Arya 8,5'ta öğrendi ki bana göre epey şanslı :)) L'nin kaymayı öğrenmesine F. nasıl da sevinmiş :) Okul için o kadar karamsar konuşmuştun ama bak öyle değilmiş demek ki :) Şalanj'a verdiğin cevaba katılıyorum, öylesin :)
YanıtlaSilAy evet ilk seferde geldi ve onlar baba kız tüm gün kayarken beni oğlana kayak öğretmekle görevlendirdi! Çok şaşırdı tabii bu kadar hızlı öğretmeme :)))) Sonra da bir daha gelmedi sezon sonuna dek. Ama umutluyum seneye birlikte kayak yaparız heralde :P
SilNato askerlerini Türkiye’den çekiyor ya, heralde yer açıldı yoksa çok net demişlerdi olmayacağını.. Ben de şaşırdım dur bakalım yarın ne diyecekler. Reddetmek için ikinci görüşmeye çağırmazlar di mi? :))))
Yani reddetmek için görüşme yapmazlar herhalde psikopat değillerse :))) Dediğin gibi askerleri çektikleri için fazladan yer olabilir belki de. Ya da Maya'nın çok da hevesli olmadığını açık eden samimi cevaplarından etkilenmiş olabilir :) Sonuçta dürüstlük önemli bir erdem :)
Silİşte Alman olunca emin olamıyorum kavga ederken birbirlerine “siz” diyen insanlar bunlar :)))
SilAferin yavru kuşa, aferin öğretmen annesine. :))
YanıtlaSilDur bakalım yahu, ne diyecekler merak ediyorum? Evren'e saldıysan isteğini, demek ki birilerinin kulağına gitti! ;)
Gülmekten yazamıyorum çünkü yine yanlış saatte gelecektik randevuya, anneme yazarken fark ettim daha şimdi! Bu sabah saatleri ileri aldık ya biz :)) Aramızda iki değil bir saat var artık, offf yine yanlış saat olsaydı adamlar artık ne derlerdi bilemiyorum! Fıkra gibiyiz: üç Alman, bir bendeniz Temel..
Sil44 oldum ama halen kaymayı bilmiyorum:) Hep özendim snowbaord yapmaya ve bu tarz sporlara yeteneğim de vardır ama olmadı:) Güzel haberleri bekliyoruz okulla ilgili:)
YanıtlaSil:) bu kış türkiye de tam bir kış sporları cennetine dönüştü! Nisan da bile kayak yapılabilecek sanırım. Şimdi azmettirici gibi olmayayım ama..
SilOkul konusunda ben de merak ediyorum nasıl bir çevir kazı yanmasın ile gelecekler karşımıza :))) yazarım elbette!
63 oldum. 35 yaşında bir defa hoca eşliğinde dağdan indim. Kendim deneyim dedim ağaca sarıldım. Lise yıllarında edebiyat öğretmenim bisiklete beni gördüğü için erkek Fatma derdi. 5 yıl önce torunların bisikletini sürmeğe çalıştım beceremedim. Unutmuşum. Yüzmeyide otuz yaşında öğrenmişim. Hala yüzüyorum ve çok seviyorum. Sevgiler.
YanıtlaSilMuhteşemsin, önemli olan başarmak değil ki deneyimlemek :) Ben kaya tırmanışı yapıyordum ama eğitimsiz, şimdi kızımı bekliyorum yaşı (daha doğrusu kilosu) gelince birlikte başlayacağız yeniden. Yaş 45 olacak o zamana ama kimin umrunda. İki defa bacak, üç defa kol, bir defa üç kaburga kırdım :))) akıllanmadım, sporun her şeklini seviyorum ve denemekten keyif alıyorum!
SilSenide tebrik ederim. Elli yaşındayken kızımla yelken kursuna gittim. Lisedeyken motorsiklet sürmeye çalıştım. Puh marka dayımın oğlu öğretirken arkamda yüz kilotakla attım bıraktım. Öğrenmenin yaşı yok. Sevgiler.
Silİkimiz de ya gözü karayız ya deli :)))
SilCocuklar adina mutlu oluyorum. Onlar daha kendi yollarini cizemedikleri donemde anne babanin onlara bi farkindalik katmasi guzel cok guzel. Bonusla basliyorlar.
YanıtlaSilCocukken hep patenim bisikletim olsun isterdim para toplamaya calisirdim. Yok izn vermezlerdi. 19 yasimda univeristede okurken aldim ilk patenimi. Icimdeki cocugun sanki elinden tutub goturdum o
yillardir baktigi magazaya. Bi sevincle gururla almistimki. Bisiklete binmek kizlar icin "ayip"ti bizim kasabada. Hic alamadim. Ama okuldayken kiraladim bi kere baktim yok bende bi guvensizlik korkusu var. Azcik ayagim yerden kesilsin ölüm kaygisi asiri geliyor. Ama icimde hep kaldi. Evlendikten sonra sagolsun esim bisikletine bindirdi o surunce korkmadim. Ama kendim hala korkmadan surmek istiyordum ama ayagim yere degmeyince yok arkadas deli oluyordum. Kizim cok kucuktu. Yegenin bisikleti vardi kucucuk. Onunla oyrenmistim 2 tekerlekli surmeyi. Ayni sirk ayisi gibi )))minnak bisiklette bi kadin) ama cok sukur sonunda korkmadan icimdeki surme askina kavusmustum))
Kizlarim buyudukce heyecanim artiyor. Ortak biseyler yapmak cok sevincli oluyor. Almanlar ilgincmis kultur olarak.Denge bisikletin de ilk kez sizin diger blogdan okumustum onda demistiniz bisiklete verdikleri onemi de. Galiba bende pedalli 4 tekerlekli olalardan almam lazim. Hem guvenli hem pedalli) su an aydinlandim.
Aslında bak çok basit ben sana 15dk’da öğretirdim, kendi kendine de öğrenebilirsin. Boyuna uygun bir bisiklet alıp pedallarını sökebilirsin ilk başta ve denge bisikleti gibi ayaklarını yerden fazla kaldırmadn hız yapmaya çalışırsın biraz. O korku ilk dakikalarda adrenalinden, geçer zaten :) Dengeni güzel sağlamaya başladığında pedalları yeniden takarsın. Eşin ilk başlarda yanında dursun ilk başlarken seni biraz itsin hatta, yanında biraz koşsun bence 15-20dk’da halledersin :)
SilNe güzel kayıyor hayatta yapamayacağım bir şey. çok sevindim inşallah hayırlı haberler alırız. Hülya
YanıtlaSilDeğil mi :) Ben de hem kendimle hem onunla gurur duydum (daha çok kendimle hahaha yoksa yazmazdım)
SilŞu yaşıma geldim ne kayak, ne yüzme, ne bisiklet, ben Almanlar indinde yokuma anacım, düğme yapsınlar beni :))))))
YanıtlaSilAman ciddiye alırlar falan :))
SilAy gösterme bize bu örnekleri sonra ağzımız açık nasıl yani diyoruz. Yetişme koşullarımızdan öyle uzak ki. halbuki bizimde karlın dağlarımız var kaç ay üzerinden kar kalkmayan. bayıldım oğluna, ne güzel öğrenmiş. ama çocukların gücünü yakından gören biri olarak şaşırmadım. yeter ki onlara bir şeyler verelim.
YanıtlaSilUrlada ki hayalleriniz olacak mı yoksa ceren. bizde bir hayalimizin başındayız. umarım gerçekleşir hepsi. eğer urla olursa tüm blog alemi orada oluruz bak dedi deme :)
Başımın üstünde yeriniz var! :)
SilZaten geçen yılki Karaburun gezinizde denk gelemedik diye çok üzülmüştüm…..
Galiba olacak Urla.. Demin Eğitim Bakanlığı’nı aradım ve aklımda bazı sorular var kızımla ilgili onlara danıştım, bu akşamki görüşmeye çok dolu dolu geliyorum ve açık açık konuşacağım dur bakalım ne olacak.. Sanırım akşam görüşme sonrasında bloğa yazacağım çünkü aramızda sen de dahil çok deneyimli eğitimciler çocuk gelişimciler var. Ben klinikte çalıştığım için hep ekstrem vakalar geliyor önüme ama sizden normal çocuk gelişim sürecine dair fikir almak istiyorum, o yazıyı da okur ve fikrini yazarsan çok sevinirim..
Her çarşamba mı?? Tüm samimiyetimle takdir ediyorum, maşallah diyorum sevgili Ceren:) Kocaman sevgiler sana...
YanıtlaSilEvet her Çarşamba :) Aslında aşırı keyif aldım çünkü ana-oğul başbaşa önce sandviçimizi alıyorduk, arabada kahvaltı yaparak dağa gidiyorduk (1,5 saat) sonra 4-5 saat kayıp yorulunca ve acıkınca kayağı bitirip yine araba içinde piknik yapa yapa dönüyorduk, son yarım saatte oğlum yorgunluktan sızıyordu.. Çok eğlenceliydi yani kayak dışında onunla yalnız olmak da :) İkimize özel zaman..
Silkaymayı bilmeyen biriyim. yüzme desen stil falan hak getire bir şekilde yüzerim. bisiklete binmeyi ise 2 yıl önce öğrendim. almanlar benimle tanışmasınlar :P
YanıtlaSilve fakat hem bücüre hem de öğretmenine aferin valla :)
Hahahah Almanlar error verip dağılır bence
SilBak sana bir sır vereyim. Almanlardaki kafa şu aslında: yüzmek hayati bir yetenek o nedenle çok erken öğretirler, kayak Münihliler için hayati çünkü kışın yapacak başka bişey yok :)) ve çocuk kayamıyorsa ayak bağı. bisiklet ise heryer dümdüz aslında en güzel ulaşım aracı ve son petrol fiyatlarından sonra zaten görsen herkes bisiklet tepesinde... yani Alman kafası böyle çalışıyo aslında. Bazen eşime takılıyorum hiçbirini keyif olarak yapmıyorsunuz hepsi zaruri hobiler diye :))))
30 yaşındayım bir kere gittim ama cesaret edemedim. Bir yerimi kesin ön yargısı ve korkusu yedi bitirdi beni. Şimdi çok imrendim. Küçükken, yani korku nedir bilmediğim zamanlar öğrenmiş olsaydım, ne kadar güzel olurdu... Şanslı çocuklar.
YanıtlaSilHaklısın aslında insan kırıklardan korkuyor, bir de bazı sporlar yaşanılan yere bağlı. Bizim ülkemizde yapılan sporlar da coğrafyadan çok etkileniyor sanırım..
Sil