İki gün sonra önemli bir sınavım var ve ben sabahtan beri çalışmak dışında her türlü aktivitenin içindeyim. Ne kadar dost-aile bireyi varsa telefonlaştım, evde yenebilecek tüm abur cuburu yedim, tüm haber sayfalarını gezdim, bekleyen emailleri cevapladım, mükellef bi kahvaltı ettim, bisikletle kısa bir gezintiye çıktım ve hatta evi bile temizledim ama ders çalışmaya bir türlü oturamadım.
Victor Hugo da benim gibi-gillerden olsa gerek, çünkü demiş ki: "çalışmak uçup gidebilecek bir alışkanlıktır; bırakması kolay, yeniden başlaması zordur". Aslında otursam, saatlerce güzelce çalışabiliyorum ama sorun "oturmak" zaten. Ay tembelim a dostlar. Bahar gelmiş, etrafı çiçek böcek bürümüş. Yapmak istediğim son şey sınavlara çalışmak!
Konsanstrasyon problemleri çocukluğumdan beri başımın derdi. Herkes Fransızca sınıfında tahtaya bakar, ben camdan dışarı; herkes zamanında az az çalışır, ben son dakikada yumurta totoya dayanınca panik ataklar ve kan-ter-gözyaşı üçlemesi eşliğinde ertesi sabahki sınava hazırlanırım.
Otizm spektrum bozukluklarından çok çok nadiren gözüken, "Yağmur Adam" filminden de hatırlayacağınız "Asperger Sendromu" denen bir hastalık vardır. Bu bireyler bir konuda (örneğin matematik) çok çok çok "ileri zeka" ya da "yetenek" gösterirler, fakat tüm otizm spektrum hastalıklarında olduğu gibi sosyal zekaları, benlik algıları ve empati yetenekleri çok geridedir. Alandaki araştırmalar bu bireylerde belirli bir konuya yönelik "aşırı odaklanma" sorunu olduğunu belirledi. Yani Asperger'liler öyle bi canla başla odaklanıyor ki belirli bir konuya, onların dikkatini hiçbirşey dağıtamıyor, tüm algıları konunun dışına kapanıyor, %100 bir ilgi ile eğiliyorlar ilgi duydukları konulara. Geçen yıllarda Aspergerli bir danışanım olmuştu, bu kızcağızın tüm ilgisi köpekbalıklarıydı ve köpekbalıkları konusunda dünya çapında otorite kabul edilen araştırmacılar kadar bilgiliydi. Ama tabii gün boyu başka birşey araştırmıyor, düşünmüyor ve konuşmuyordu; ki bu da sosyal açıdan kendisini oldukça zor duruma sokuyordu.
Bugün birkaç saatliğine Aspergerli olmayı diledim, şu sınav konusu canımı sıkıyor. Endişeli bir "kal gelme hali"ndeyim, bu da elimi kolumu bağlıyor, saçma sapan işler yapıyorum. Yapmam gereken işin çevresinde dolanıp bir türlü içine giremiyorum. Genel olarak karakterim de böyle; normal bir insana kıyasla çok daha fazla şeyle aynı anda ilgileniyorum, bir türlü tek birşeye odaklanamıyorum. Bir Asperger'li bulup odaklanma konusunda özel ders almalı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder