Entellektüel hipokondriasisden muzdaribim bu hafta, yani biraz fazla tıbbi makale ve program bombardımanı sonrası oramda buramda hastalıklar buluyorum. Gece gece ulusal kanalda arz-ı endam eden Dr Gunther Von Hagens, plastinasyon tekniğiyle dondurulmuş kadavralar üzerinde sindirim sistemini öğretti bize. Bedenlerini bilime bağışlamış insancıklardan birini kesip biçerken, dilden anüse yemeğin bedenimizdeki yolculuğunu inceledik. Entellektüel hipokondriasis açısından oldukça tehlikeli bir durum.
Dün gece hafif boğaz ağrısından kaynaklı, yemek borusu kanseri olabileceğimi düşünürken, aklıma 23 senedir ayrı yollarda yürüdüğümüz sevgili bademciklerim de geldi. Hüzün çöktü üzerime. O yıllarda çocukları psikolojik açıdan ameliyata hazırlamak gibi bir anlayış olmadığı için, sabah erkenden sıcacık yatağımdan kaldırılıp apartopar götürüldüğüm hastanede "oldu da bitti maşallah" edasıyla alınan bademciklerim.. Kendilerini ilk ve son gördüğümde, bir kavanoz içindeydiler ve bolca şekerle haddinden fazla haşlanmış çilek reçeli gibiydiler..
Düşünüyorum da; 80lerdeki bademcik ameliyatı modasına yakalanan nice çocuğun hastaneden çıkarken bademcikleri de insanlara güveni de kalmamıştır! Bir kısmımız ameliyat sonrası yenen ayıcık şekerlerle avutuldu, diğer kısmımız limitsiz dondurma ile. Penisilin iğnelerini saymazsak; evde dinlenme, çizgi film doz aşımı, commodore 64 uzmanlığı ile bezenmiş güzel bir dönemdi aslında ameliyat sonrası. Yine de benliğimde bir iz bırakmış olmalı, biraz nanemollayımdır doktorlar, hastalık ve hastane konularında, Allah düşürmesin!
Dipnot. Gunther abimiz "Body Works" adında bir sergi de açıyor arada sırada, yaşamları boyunca belki de doğdukları kasabadan ayrılmamış olan bedenler, ölümden sonra dünya çevresini dolaşıyor. Üstteki "düşünen adam" da bu serginin bir parçası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder