Ingilizce'de "Take life one day at a time" diye bir atasozu vardir, asagi yukari "her gun sadece o gunu yasa" anlamina gelir. Son zamanlarda, sanirim birkac aydir, basarabildigimi dusundugum ve begendigim bir oguttur bu.
Biz bazi ekoldeki anksiyete terapistleri de, aslinda anksiyeteyi "gelecege dair duyulan kaygi", depresyonu ise "gecmiste ilan bitene dair duyulan kaygi" olarak tanimlar ve bu sorunlarin temelinde "icinde bulundugumuz su ani yasayamamak" oldugunu one sureriz. Yani danisana ani yasamayi ogretebilirsek, depresyon da anksiyete de kendiliginden gececektir.
Fakat tabii insan dusunen ve zaman mekan mantigi mevhumuna sahip bir canli ve gecmise takilabiliyor, gelecekle ilgili kuruntular yaratabiliyor. Herseyi bosverip ani yakalamak, biraz saf gonulluluk gibi kaliyor en hafif anlamda. Iste bu noktada "ani yakalamak" aslinda, icinde bulundugun anin farkindaligini yaratmak, endise ve pismanliklardan bu sayede kendini yalitmak anlamina geliyor. Bu; mutlu ve doyumlu bir yasam gecirebilmek icin, ogrenilmesi gereken bir yeti.
"Her gun sadece o gunu yasa!" ogretisi de bu noktada onemli. Cunku bazen oyle cok hayat listeleri ve planlanmis isler yaratiyoruz ki, hayat monotonlasiyor, rutine ve basari / basarisizlik listesine donuyor, bu da yasam doyumunu dusuruyor, memnuniyeti azaltiyor, kisiyi ruhsal sorunlara yaklastiriyor. Oysa her gun, o gun icin sadece 3 ulasilabilir madde koymakla baslasak, bu bile bir kardir. Mesela,
1. bu gunun bitiminde cocuklarin bir sekilde doymus, temiz ve guvenli halde yataga gitmelerini saglayacagim
2. bugun ne kadar yogun olursa olsun, 5 dakikami kendime ayiracagim ve bu 5dk boyunca kimsenin isine kosmayacagim, yapmak zorunda oldugum bir seyi degil, zevk aldigim bir seyi yapacagim
3. bugun ne kadar kotu / zor gecerse gecsin, mutlaka bir an olsun guzellik kapimi calmistir. Gun icinde olan guzel bir seyi hatirlayip, bir sure onu dusunecek ve gulumseyecegim.
Bu kadar. Bu sekilde baslanabilir, gerisi hayal gucunuze bagli gelisecektir zaten. Bu egzersizlere basladigimdan ve yasamimi bilincli olarak yavaslatmayi denemeye basladigimdan beri, gunlerimden hem daha cok verim aliyorum (kosturup durnak aslinda insana normalden fazla zaman kaybettiriyor) hem de aslinda gercekten benim icin su hayatta neler onemli, neler vaz gecilebilir ogreniyor, kendimi daha derinden tanimaya basladigimi (ve belki de gunun birinde gercekten sevecegimi bile) hissediyorum. Bu yonde bir kisisel gelisim bana daha samimi, dogal geliyor.
Ve her gun sadece o gunu yasamak.. Gelecege dair plan yaparken secici olmak, hayati planlarla degil, gercek deneyimlerle doldurmak. Bunlar hayati anlamli kiliyor, icini dolduruyor. Bir de yaris ati gibi haldir huldur soluksuzca yasamayi degil, kendini idareli kullanmayi da ogretiyor insana. Ölüme bu kadar takilan entellektuel zihin, aslinda yasama anlam vermeye calisiyor, hepsi bu.
Çok acele etmeye başladığım zamanlarda hemen kendimi durdurup derin bir nefes alırım. Her şey yetişir her şey yoluna koyulur. Olmuyorsa da vardır bir hayır derim. Ve biliyor musun, yavaşladığın anda herşey hızlanır kesinlikle :) Ve o kendimize ayırdığımız beş dakikanın değeri ölçülemez. Yapmazsam hasta gibi olurum.
YanıtlaSilMeselâ çocukları kendileriyle gece yarılarına kadar oturan ailelere hayret ederim, onlar yattıktan sonra dinlenmelerim olmazsa ertesi güne ne olurdum bilmem. Şimdi bile, tabi akşamın dokuzunda yatıramıyorum artık, ilerleyen saatlerde bıdı bıdı yaparlarsa annenin mesaisi bitti, ne dediğinizi bile anlayamıyorum, sabaha görüşelim derim :D
Yazdıkların çok güzel şeyler, uygulaması daha da güzel :)
Su an Turkiye'deyim, hayret ediyorum cocuklarin yatma saatine. Alman cocugu 6.30 bilemedin 7de yataktadir, bizimki yari alman diye biraz daha gec tabii ama inanamiyorum saat 12-1 hala sokaklarda ufacik cocuklar kosturuyor. Neymis sabah cok erken uyaniyorlarmis, ay ben de erken uyan ki gunun o guzel sakin saatlerini yakala, serin mis gibi kafasindayim ;) Cocuk gece uyuyunca hayat basliyor, cok haklisin. 5dk bile olsa bazen ;)
SilHayatı planlarla değil, gerçek deneyimlerle doldurmak... İşte bunu bir yere yazıp her gün görebileceğim bir yere asmalı.
YanıtlaSilSenin hayat listelerin oyle degil ama.. Seninkiler farkli, islevsel, rahatlatan turde listeler.. Yine de ben tamamen listesizligi deniyorum bir suredir, kisiligime cok ters saniyordum ama yavas yavas hosuma gitmeye basladi..
SilBunu duyduğuma çok sevindim :)
Silhayatı planlarla değil gerçek deneyimlerle doldurmak.. işte çoğumuzun sorunu da bu sanırım her yeni yıl alınan kararlar yıl sonu duyulan pişmanlıklar zamanımı boşa harcadım hissiyatı. bilemiyorum eylemsizlik kötü şey her şeyi çok düşünüp sonra hiçbir şey yapmamak. sadece o anı yaşamayı başarabilmek umuduyla . :)
YanıtlaSilCok sey dusununce mutlaka bazilarini basaramiyorsun ama daha minimalist bir listeyle baslanabilir, bir sonraki adim listeyi kisaltmak, sonraki yok etmek ;)
Silçok güzel bir yazı olmuş. yapması söylemekten kat kat zor tabi ama minik adımlarla uygulamaya gayet etmek istiyorum. sürekli 1-3-5 yıllık planlar yapıp sonra yaşam tarafından ters köşeye yatırılıyorum, listesiz yaşamak nasıl bir şey tahayyül bile edemiyorum.
YanıtlaSilInsan bir kez listelere alisti mi vazgecilmez gibi geliyor ama bu da bir tur bagimlilik ve tedavisi belli, ya sak diye birakacak bir sure coldturkey yasayacaksiniz, ya da azar azar bilincli sekilde birakacak bur daha da bulasmayacaksiniz ;)
SilAhkam kesiyor gibi görüneceğim ama benim uzun zamandır olan halim bu. Senin de öyle olmana sevindim. Bundan 14 yıl önce asistanlığa ilk başladığımda hocaların son tarihli yazıları evrakları en az iki gün geciktirmesiyle başladı dönüşümüm. Ne kadar kudursam da işin içinde başkası da varsa onun keyfini bekliyorsun. Yavaş yavaş ben de alıştım. Şahsi meselelerimde dakik ve hemen cevap vermeye çalışırım ama olmuyorsa da dert etmem.
YanıtlaSilListeler ise hayatımda en son ne zaman vardı hatırlamıyorun. En son sadece market listesi için bir app kullanıyordum, aylarca güncellemiyorum eşim de bana kızıyor (o da görüyordu listeyi) böyle işte. Anı yaşamak tamamen plansız olmak değil elbette, gerekenleri beyninden yapıyorsun bundan sonra alternatif planlarıyla birlikte
canim o ilk paragraftaki durum gorevi savsaklamak oluyor sanki :))) delirtmeyecek gibi degil ama bir ortadogu gercegi isi agirdan almak.. bu ikisini ayirmak lazim..
Silbir de alisveris listesi falan bence cok islevsel listeler cunku bu hem zaman hem para kazandiran bir liste. onlardan degil de mesela "bu yazi mutlaka bugun bitedek, cocugu mutlaka 2ye kadar uykuya yatiracagim" turu senin de aman uzak durun dedigin listeler ki cogu da yazili degil malesef kafada bunlarin. o nedenle bir bilissel tekrar yapilandirma lazim kafaya :)
Evet savsaklamak elbette ama şu faydası oldu benim için. Normalde tahammül edemez içim içimi yerdi günler boyu şimdi bu konularda stressiz olmamı sağladı, dönüşümümün başlangıcı o zamana uzanır demek istedim. Genel olarak tüm planlı işlerin bir miktar huzursuzluk yarattığını düşünüyorum. Alışveriş listesine gelince asla ıvır zıvır almam ihtiyaç neyse o
SilEee , ben bosuna mi diyorum: Carpe diem.... Daha ne diyem!:))
YanıtlaSil:) aynen
Silİçimdeki yaraya dokundun ceren :( Şu hayatta yaşamıma uygulamaya çalıştığım en önemli şey bu sanırım. " her gun sadece o gunu yasayabilmek " yazıyı okurken düşündüm yapmam gereken bu kadar çok şey bu kadar çok plan varken nasıl olurda o günün güzelliklerini görerek anı yaşayabilirim? nasıl yapabilirim bunu? ve sonra 3 kısa örnek maddeyle açıklamışsın bunu. Belki de bu kadar basittir her şey. Belki de o günü yaşamak, yaşanan günün her anında bir dönüm noktasıyla karşılaşıp, mucizelere tanık olmak değil bulunduğun basit pencereden etrafına bakarak sıradan şeylere mucizevi anlamları kendi kendine yüklemektir. Çünkü ben inanıyorum ki minicik bir toz zerresi bile başlı başına bir dünya . Bu bakış açısı bambaşka bir şey yahu.. ama şöyle de bir problemim var ki bu benim gibi anksiyete yüzünden hayatına yaklaşık bir bucuk yıl ara vermiş, şimdi hayatı tekrar kucaklamak isterken hala endişelerinin içinde boğulan ve çoğu anını korkuyla geçiren biri için göründüğünden daha zor... ama imkansız olmamalı değil mi he güzel ceren? Olmasın.. Bu yazı bana iyi geldi seni seviyorum ve öpüyorum
YanıtlaSilAslinda "yapmam gereken bircok sey" kavramindan yola cikmak lazim, gercekten ne kadari mutlaka yapilmasi gereken, ne kadari senin kendi kendine ya da baskasi tarafindan uzerine yikilan ve baskasinin da en az senin kadar yapabilecegi isler? Hayatini sadelestirmek icin ozellikle baskasinin da yapabilecegi tum isleri baskasina yaptirmak gerekiyor ;) Bunu negatif alma, genelde karsindaki kisiye bu isleri verdiginde onun kisisel gelisimine ya da ev ekonomisine ya da biseyine yardim etmis de olabiliyorsun..
SilYasanan gunde ufak bir guzelligi yakalama konusu ise aslinda senin dunyaya bakisinla iliskili, bizim kulturumuzde gerek nazar, gerek lafsoz olur, gerek ogretilmis kulturel davranislar nedeniyle olumsuza odaklanma cok fazla. aman guzel biseyi soylemeyeyim bozulur mantigi icindeyiz. oysa bunun tam tersi gecerli, sevgi gibi iyilik de katlanan bir sey, olumlu mesajlar verirsen, olumlu mesajlar aliyorsun cunku beynin olumluyu daha fazla goruyor aslinda felsefe degil bilakis bilissel bir aliskanlik da..
Anksiyete cok cabuk yenilebilen bir durum degil, sen cok buyuk adimlar atmissin ama hala yoldasin, varmadin gitmek istedigin yere. Cok kendini zorlama, acelen yok, ne kadar sindirerek yurursen o kadar memnun kalacaksin vardigin noktadan. Cok sevgiler
Ceren, bir insan gün içinde iyi alışkanlıklar edinebildiyse,plansız hayat elbette daha iyi.
YanıtlaSilAncak kendini iteklemeden tekneyi döndüremeyen biri için plansız hayat, kaos olabilir.
Alışanlıklar, anahtar sözcük bence.
aliskanliklarin rutine donme riski cok fena ama.. nasilsin bu arada?! dun seni dusundum oyle aklima geldin nedensiz umarim iyisindir keyfin sagligin..
SilBen çoğu zaman anı yakalamak bir yana, gelecekle ya da asla olmayacak hayallerle meşgul olduğumu farkediyorum. Bazı haftalar sadece günleri öldürüyorum hatta, yapsam beni çok mutlu edecek şeyleri bile yapmıyorum bazen, kendime verdiğim kuralları çiğniyorum. Bazen bile isteye kendime zarar veriyor gibiyim.
YanıtlaSilBeklemek...? Sayfalarin dolmasini beklemek gibi..
Sil