Ağustos biterken..

Memleketin ekonomik halini, aşırı sıcakları, orman yangınlarını ve insanlık dramlarını dışarıda tutarsak - ki tutmazsak aklımızı oynatabiliriz - tamamen bencilce söyleyebilirim ki, Ağustos - çok şükür - çok güzel geçti.

Eşim Ağustos’un ilk 10 günü sırt çantası ve çadırıyla tek başına Norveç’e gitti. Böyle her sene bir 10 gün tek başına çıktığı ve bedensel anlamda kendini zorladığı, eve perişan ama mutlu geldiği tatilleri oluyor kendisinin. Kafasını boşaltıyor, topukları totosuna vura vura kaçtığı çocuklarını ve beni özlemiş oluyor falan. Hoş bir “aralık” oluyor, yalnız zaman geçirebilmek çok büyük bir lüks evli ve çocuklu hayatta..

Böyle yerlerde özellikle..

Bu “aralık” bana ve çocuklara da çok iyi geldi. Yalnızken tam bir Akdenizli gibi yaşadım; rutinsiz, plansız, spontan ve tamamen anda kalarak. Kim arayıp buluşalım dediyse evet dedim, eşimin kuzeni ve eşimin liseden bir arkadaşıyla bile buluştum ki hep onlarla beni bağlayan tek unsur eşim sanıyordum.. 

Çocukların bir sürü arkadaşı gidip geldi - kimi yatılı - ben evde arkadaşlarımla şarap geceleri, kahvaltılar yaptım, bir danışanım seansı iptal edince iki çocuğu emrivaki babanneye yıkıp haftalık (Prensesten Mektuplar) uzuuuun yürüyüşümü bile yaptım. 

Sadece gezmedim tabii. Evi de pürüpak ettim, çocukların eylülde başlayacak okullarına dair ihtiyaçlarını tamamladım, anlayacağın tamamen kendi kafama göre yönettim evimi ve çok ama çok iyiydim yahu! Çocuklar da bir sakin, bir söz dinler..! 

Şahane bir haftaydı kısacası. Tabii herkes birbirini özlemiş, kavuşmamız da efsane oldu. Belki de işin sırrı budur; herkes kendi alanında, ara sıra bir araya geliniyor? :))

Telefon kamerasının yerini hâlâ öğrenemeyengiller

Biraraya geldikten 2 gün sonra yeniden ayrıldık. Bu defa ben çocuklarla ve annemlerle İzmir’de birkaç gün geçirdim, eşim de peşimizden geldi ve bir 15 gün de birlikte ailecek tatil yaptık. Denize güneşe kıpkırmızı domatese keçi peynirine sele zeytine miss gibi Girit mezelerine doyduk :)

💚💙

Bahçeden domates 🍅

Giritten meze 🫒 

Anasonlu mısır ekmeği 🌽 

Son dört gün geçen sene oğlumla gidip çok keyif aldığım Bergama ve Dikili’ye kızım ve eşimle de gittik. Bir senede Türkiye nasıl değişebiliyor şaştım kaldım ama yine de güzeldi.

Ama yine kalpli bir ev buldum ;)

İşte Ağustos da böyle geçti, bitti. Bu ay sadece 1 hafta çalıştım 3 hafta yan gelip yattım (çok iyi geldi), baya güzel okudum (okuduklarımı goodreads’e ve bloğun sağına ekledim bak), yine hiç tv / netflix / youtube / blog dışı sosyal medya vs izlemedim (bu sanırım artık kalıcı olacak bende yaşasın), hiç vicdan falan yapmayıp çocukları direkt babalarına ve anane dedelerine yıktım ve kendime zaman ayırdım; bol bol yürüdüm, tek başıma deniz keyfi yaptım, okudum yazdım ohhh missss!

Aaa dur bak ne anlatıcam! Kızım şnorkelle dalarken denizden bir bileklik buldu. Sahilde neredeyse herkese sorduk, sahibini bulamadık. Öyle pahalı bir şey değil ama doğal taş, hoşumuza da gitti, kızım çok istedi sahip olmak. Ama ben haramdan aşırı korkarım, asla böyle şeyleri zimmete geçirmem. Bir iki defa hani yerde bulduğunda şans getirdiği söylenen 1 cent’ler vardır ya, inanayım dedim, yok, çok daha büyük ve değerli şeylerimi kaybettim. Asla almam yani bana ait olmayanı, buluntuyu direkt bulduğum yere bırakırım, çocuklara da böyle öğrettim.

Gel gör ki kerata çok güzel :)) Oturdum araştırdım, hatta biriki dindar ya da etik yönü ağır basan, adil arkadaşa danıştım, ederinden biraz fazlasını bir ihtiyaç sahibine bağışlarsan haram olmuyormuş. Minarenin kılıfı hazır anlayacağın :)) Hemen biz de bu şekilde davrandık, gördüğümüz bir ihtiyaç sahibini sevindirdik. Hattâ o gün içinde bir de karavanlı birileri yolda durup “susuz kaldık, hiç çeşme bulamadık, bahçenizden karavanımıza hortumla su alabilir miyiz?” diye sorunca, resmen hayır işi ayağıma geldi yahu diye düşündüm. Çok matrak değil mi ya bu karma işleri?! Vallahi garip bir sistem var hayatta..

İşte Ağustos böyleydi bizde. Güzel şeyler ne çabuk geçiyor.. Eylül ferahlık ve yepyeni, taze bir enerji getirsin hepimize inşallah! 

Hamiş. Daha 10 gün Türkiye’deyim, bir iki güne Bursa’ya geçeceğim. Görüşmek istersen haber sal ;)