Yaşadığım şehirde, her daim sıcak olan bir hava, seviye farkı olmayan temiz caddeler ve buna bağlı olarak gelişen çıplak ayak akımı var. İnsanlar çıplak ayaklarıyla caddelerde arz-ı endam ediyorlar, ayaklarına cam kırıkları batmıyor ve simsiyah olmuyorlar. Çoluk çocuk bu akıma bağlı insanlar var.
Çıplak ayak dolaşmak, saçlara rasta yaptırmak, sokakta içki içmeye başlamak ve berduş olup sokaklarda yaşamak gibi bir döngü söz konusu değil bu şehirde, çıplak ayaklarıyla finans sektörü gibi sıkıcı işlerde çalışan ve akıl sağlığı yerinde olan insanlar var.
Buna bağlı olarak bazı barların ve restoranların kapısında “kravat mecburiyeti” yerine “ayakkabı mecburiyeti” gösteren yazılar var. Koca koca fedailer yaş ve ayakkabı kontrolü yapıyor. Hoşuma gidiyor ne yalan söyleyeyim, bu ülkede benim gibi insanlar var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder