Başını yastığa koyduğun an, huzur dolu bir uyuşukluk mu? İşini görevini yapmış olmanın verdiği doygunluk mu? Ters giden birşeyleri düzeltmeye, birilerine dokunup iyileştirmeye çabaladığında hissettiğin umutlu kıvanç mı? Basit bir, evlat kokusu mu? Uzun zamandır görmeyip çok özlediğin sevdiceğe kavuşma anındaki vuslat duygusu mu? Daha yüce bir amaç uğruna verdiğin fedakarlık mı? Pişmanlıkla ettiğin tövbeye eşlik eden iki damla gözyaşı mı?
Başka? Yazsana, nedir cennet…?
Foto. Ananeciiim beyaz duta bayılır, ne zaman yese “kiraz dermiş ki, yersen beni, sapım gibi incecik ederim seni, velev ki arkamdan dut gelmese..” derdi :) Ben kirazcıyım ama şu ağacı ve yerlere dökülen meyvelerini görünce, bu sabah dalından bir tanecik kopartıp ananem için ağzıma attım.
Basit bir yol kenarı mıdır cennet?
Ekleme. Dünkü yazının yorumları kapalı kalmış, yeni fark ettim, bin özür.
"Cennet ya! boru mu?" diyesim geldi tövbe estağrullah.
YanıtlaSilAslında cennetle ilgili rivayetler kutsal kitaplarda hadislerde bolca var malumunuz ama dediğiniz gibi bir yol kenarı da olabilir, bir dağın zirvesi de suyun derinliği de, kurmaca bir mutluluk tablosu olamayacak kadar sınırsız bir ortam cümlelere dökülemeyen.
Öyle demeyin, tıkanmış kanalizasyonu düşünürsek yeni bir boru takılması insana cennet gibi gelebilir de 🤣
Silportakalsız cennet düşünemiyorum ben :) aslında kurgusunu şu zihin yapımla kuracağım bir cennete razı olmak da pek gelmiyor içimden çünkü ne desem bildiğim şeylerden yola çıkacağım..ben bilmediğim bir hal ama bildiklerimin de yol tabelası olabileceği çok daha üst bir hal olarak hayal ediyorum..o nedenle dünya ve içinde sevdiğim her ne varsa onlarsız zaten olmaz..mesela sohbet tam bir cennet hali bence..
YanıtlaSilannenin sözünü biliyorum, annemden..aynı toprak şekerim kökler birbirini besliyor dokunuyor bir şekilde :)
Ay portakal değil turunç turunç :))) gönderme var..
SilAnanemin sözü :)
Yazın çok tatlıydı, bağlantılar paralellikler çok tatlı!
Yeryüzünde cenneti yaratmaya inanıyorum, çabalıyorum.
YanıtlaSil<3
SilHissettiğimiz her duyguya bürünebilir sanki cennet, o kadar zengin, o kadar olasılıklı, ne güzel ya böyle düşünmek:))
YanıtlaSilDeğil mi! Ben de tam o nedenle yazdım bu yazıyı çünkü düşünceni az sağa sola kaydırsan çok mutlu ediyor :)
SilHuzurla geçen her an cennet, yanımızda da bir minik kiraz tabağımız varsa ya da bir porkatal çayımızı sağlıkla yudumlayabiliyorsak değmeyin keyfine
YanıtlaSilDeğil mi!!!
SilCennet düşleirn gerçekleştiği yerdir der Düşler Tarlası filminde. Bana göre aklımızdaki her şeyi olabildiğimiz , yol ayrımına sapmadan her şeyi yaşayabildiğimiz bir yer olmalı. Ya da öyle bir yer olmalı ki başka yer istememeliyiz :)
YanıtlaSilİçimizde kalanların tamamlandığı yer mi diyorsun :) İçimizde kalmasın dünya hali.. O da hayatı cennete çevirmek..
SilYahu cennet her türlü çekilir,portakallı da olur,çilekli de,kirazlı da.Asıl mesele cehenmem gibi geliyor bana.Bunu düşünmek bile feci sanki.Hem de çok feci.Dünyadan daha kötü bir yerse vay halimize.(illa bi muhalif olucam)
YanıtlaSil:)) Ben cehennemi hiç düşünmem.. İnanmıyorum cehenneme. Tanrı cezalandırıcı bir Tanrı olamaz, en korkunç suçlular için bile imkan vermiyorum çünkü 1). Zaten suçlu olup da şu dünyada bile mutlu, huzurlu olan kimseyi görmedim, dolayısıyla cezasını nasılsa çekiyor 2). Kader kavramı, Tanrı’nın olan biten herşeye hakimiyeti söz konusuysa zaten izni de var demektir, bu da kötülük kavramını yeniden tanımlamamız gerektiğine işaret 3). Kimsenin keyfine kötü olduğuna da inanmıyorum, onu kötü yapan yine yaşadıkları, yani diğerleri yani hepimiz.
Sil“İçinizdeki en masum çıkıp ilk taşı atsın” hadisi de bundan..
Dediğin gibi, dünyadan daha kötü bir yer yok (daha güzeli var mı ondan da şüpheliyim ama drdiğim gibi cennet bir his bence, yer değil).
Muhaliflik iyidir, devam ;))
Ben hep Hamiş Efendinin lafına sığınırım.” Olanlar olmuştur,olacak olanlarda olmuştur” tamda buna sığınırım.Herkesin cenneti de cehennemi de hazır.Öyle yada böyle.
YanıtlaSilBunun sonu anlamsızlık ama.. Madem her şey planlı sal gitsin. Böyle yaşanır mı yahu? :))
SilNiyetim konuyu çok uzatmak değil aslında lakin bir ekşi sözlük yazarı şöyle der;
Silahmet amiş efendi'nin bu sözünde kader kavramının yanı sıra bir zamansallık vurgusu da var. evrendeki bütün o kaosa ve geçen onca zamana rağmen eninde sonunda her şeyimizi şimdiki ana sığdırmaya çalışıyoruz. haliyle zamanın belli bir noktasından, geleceğe veya geçmişe akan bir belirli konumdan ziyade daima şimdiki zamanı deneyimliyoruz. bu da bize kronolojik bir örgüyü değil daima gerçekleşmekte olan devinimsel bir yaşamı sürdürdüğümüzü gösteriyor.
olan olmuştur çünkü daima gerçekleşmektedir. olacak olan da olmuştur çünkü geçmiş gibi gelecek de bir yanılsamadır.
Bana bu açıklama kafi geldi.Nasılsa göreceğiz eninde sonunda.
Aristoteles ve Platon’dan gelen varlık felsefesine, kendi zamanında pek birşey katmamış gibi geldi.. İşler son dönem filozoflarla derinleşip karıştı sanki biraz :)
Sil